Tweede competitiewedstrijd op het programma voor mij vandaag. Maar er stonden meer Pundermannen en Pundervrouwen aan de start vandaag. Een mooie dag dus, hopelijk werkte het weer mee.

Op tijd vertrokken we met de twee teams. Team 1 bestond uit Rick, Martien, Wim de Arabier en Martijn (als invaller voor Addy, die met het trainen zijn sleutelbeen had gebroken, sterkte Addy met het herstel), team 2 Hans, Henry, Wilfred en ikzelf. Als een goed teamcaptain had Hans zichzelf disciplinair naar Team 2 verbannen omdat hij de vorige wedstrijd zijn fietsschoenen was vergeten. Dat zou hem niet nog eens gebeuren, mede ook omdat hij dat wel 100 keer heeft gehoord voordat we vertrokken.

We waren mooi op tijd zodat we nog een deel van de wedstrijd konden zien. Ruud en Peter deden mee en we zagen ze al snel op het fietsparcours. Het waaide redelijk hard en de wind stond eerst 3,5 km pal tegen en daarna 3,5 km vol in de rug. Totaal 6 rondjes fietsen. Het zag er goed uit. Peter lag iets voor Ruud en het leek alsof Ruud iets naderde. We konden ze mooi toeschreeuwen en het duurde even voordat Peter in de gaten kreeg dat hij werd toegejuicht. Volgens mij deed het hem goed.

Ondertussen konden wij ons klaar gaan maken en de wisselzone verkennen. Fotootje twitteren onder een heerlijk zonnetje uit de wind. Ideale omstandigheden leken het. Terwijl we aan het omkleden waren kwam Peter de wisselzone binnen met al snel Ruud in zijn kielzog. Ruud, Ruud je hebt je helm nog op. Ruud weer terug en kon daarna zijn wedstrijd vervolgen. Het lopen van hem zag er goed uit. Die gaat Peter nog inhalen. Wim wilde nog even de tijden noteren voor de clubkampioenschappen. Martien die een halfjaar op trainingskamp was geweest in Curaçao en met allemaal pro’s had getraind schatte zijn tijd op 2 uur 25 minuten in. Die werd dan ook snel gecorrigeerd, belachelijk langzame tijd voor hem. 2 uur 18 werd het geloof ik. En terecht ons lekker maken met fotootjes, commentaar op Strava dat we zo langzaam gingen en dan zo voorzichtig zijn doel stellen. Kom op……

We zwommen in het kanaal 500 m heen en 500 m terug. Terug was tegen de wind en stroming, daar moest ik rekening mee houden volgens mijn teamgenoten. De start van het zwemmen was zoals gewoonlijk een verschrikking. Ondanks de trainingen van Jos op het starten, ik kan er niet tegen dat gekrioel. Mijn brilletje liep ook nog eens vol en ik lag in het midden gevangen. Al snel zag ik de eerst al weer terugkomen. Sjonge jonge, dat was ook niet motiverend. De boei gerond en toen……. Lag ik stil voor mijn gevoel en die voor mij ook. Zwemmen en niet vooruitkomen, oei dat wordt nog een lange weg. En zo voelde het ook, het zwemmen ging voor geen meter. Eindelijk konden we uit het water, een heel steil trapje, badmuts inleveren (Wim) en daarna wisselen, maar waar dan. Toch niet goed gekeken, wel drie keer fout gelopen. Toch maar een andere deelnemer gevolgd. In de wisselzone stond Martien nog, Wim en Henry kwamen eraan.

Het wisselen ging ook niet zo goed. Henry was nog eerder weg. Fiets op en direct wind tegen, even ritme zien te krijgen. Na 3,5 km een 180 graden bocht op een verdrijvingsvlak, en dan 3,5 km knallen. Martien had als tip meegegeven om dan een beetje in te houden, zodat je het wind tegen stuk beter doorkomt. Rondje 1 zat erop, en onder de toeschouwers op de brug mijn ouders, Marte en de kids en Bert. Inmiddels had Wim mij al ingehaald en had ikzelf Wilfred al ingehaald. Tijdens de twee ronde begon het te regenen, opletten dus. Henry inmiddels ook ingehaald. Inmiddels had ik ook Ruud en Peter langs het parcours waargenomen. Het regenen stopte niet, maar het fietsen ging goed. Mijn kilometerteller deed het niet, dus ik had geen enkel idee hoe het ging. Wel zag ik dat ik mensen aan het inhalen was en dat gebeurt niet zo vaak bij mij, dus gevoelsmatig ging het oké. Inmiddels koude voeten en handen gekregen en gelukkig stopte het met regenen. Tenminste een minuutje, daarna….. hagel en nog meer regen. Ook de aanmoedigingen van de brug werden minder, Er stond inmiddels nog maar 1 persoon met een grote poncho roepend “kom op Ton, het gaat goed”. Dat moest Bert zijn. Bij Bert gaat het namelijk altijd goed, maar wat is het fijn als je in die omstandigheden de aanmoedigingen blijft krijgen. Een stukje verder stonden onder het afdak de andere supporters. Mijn fietstijden waren lekker constant. Rondje 1, 2, 3 en 4 steeds iets sneller, rondje 5 iets langzamer en ronde 6 weer sneller.

Eindelijk klaar met fietsen en de wisselzone in. Wim zat op de grond, die was aan het klooien met zijn schoenen. Zelf kreeg ik mijn fietsschoenen bijna niet uit. De jury was zo vriendelijk mijn helmbandje los te maken. Allemachtig wat had ik het koud, en geen enkel gevoel in mijn voeten. Alsof ze allebei sliepen. Het duurde een rondje voordat ik daar weer gevoel in kreeg. Overigens zat Wim nog steeds op de grond, die zag er niet lekker uit. Maar Wim zat in team 1, geen tijd dus. Haha……

Het waren 6 rondjes lopen dus je kwam elkaar vaak tegen. Mark was intussen ook waargenomen langs het Parcours, nu nog een wedstrijd Mark. Rick lag een paarrondjes voor. Achter mij doken Hans en Martien al snel op. Die lagen een rondje voor en vlak daarachter zat Henry, die lag in dezelfde ronde. Ah en daar was Wim ook. Was dat nou de Arabier waar Wim Breugelmans het over had. Nou dan toch wel een Arabier met de nodige doping. Hij kwijlde behoorlijk en zag eruit of hij binnen niet al te lange tijd met zijn pootjes omhoog zou liggen. Hopelijk kon hij nog herstellen. Loopparcours was super, zeker die keren door het “stadion”, met allemaal supporters. De kinderen vingen elke ronde mijn overgebleven waterpack op. Twee ronde voor het einde kwamen Martien en Henry mij voorbij. Ik dacht dat Hans ook nog wel zou volgen maar die had een dipje. Toch te korte afstanden getraind…. Wilfred had wat last van kramp gekregen en kon zijn opmars niet voortzetten en hij besloot Martijn gezelschap te houden. Zij hebben de laatste rondes gezellig keuvelend afgelegd. Martijn stond tenminste op alle foto’s met een grote lach. Die had niet afgezien, denk ik. Laatste rondje, eindelijk.. kijken of ik nog wat kan versnellen. In de verte liep Henry nog. Proberen of ik hem nog terug kon pakken. Dat lukte net niet meer maar de laatste ronde een mooie versnelling. Super. In de andere rondes zat maar een verval van max 1 seconden. Goed ingedeeld dus.

Na het optellen van de eerste drie plaatsen kwam team 1 op plaats 20 terecht en team 2 op plaats 26. Gelukkig van de laatste plaats af. En individueel allemaal goede prestaties.

Na ons zijn Whitney en Hetty nog gestart voor de Achtste, maar daar heb ik niets van mee gekregen. Wij wilden onder een warme douche. Man wat was het koud geweest. Hetty finishte als 12e in 1:23:24 en Whitney als 20e in 1:35:00. Goed gedaan dames. Volgende keer krijgen jullie ook de aanmoedigingen die jullie verdienen.

Ton (alweer…..)