Verslag: Rein Klaver
Eind 2021 heb ik het plan gemaakt om mee te doen met een eerste triatlon. In blinde paniek keek ik op inschrijven.nl en schreef ik me in op de eerste triatlon die beschikbaar was, namelijk in Delft.
Na vele trainingen achtte ik mezelf genoeg voorbereid om op 6 juni richting Delft te vertrekken. Om 5.15 stonden mijn vader en vriendin klaar om de bijna 2 uur gedurende reis te maken richting Zuid-Holland. We kwamen ruim op tijd aan en ik kon rustig alle spulletjes klaarleggen. Nadat alles klaarstond ging het wetsuit aan en liep ik met mijn met support richting de start. Er stond flink wat wind en met een angstig oog keek ik naar de golven die ontstonden op het Delftse Hout waar ik een half uur later mijn eerste triatlon zou starten.
Na een korte introductie van de organisatie mochten de eerste starten, via een rollingstart, om 9.00 uur. Ik koos ervoor om achteraan te beginnen, met het plan dat ik mensen in zou kunnen halen wat me een extra motivatie boost zou geven. Niets bleek minder waar..
Na het piepje mocht ik het water in, na ongeveer 3 slagen borstcrawl had ik de eerste slok water al in m’n maag zitten en toen realiseerde ik me dat het een barre overtocht zou worden. Ik besloot over te gaan in de schoolslag en voelde me al vrij snel als Jack Dawson uit de Titanic. Het zwembrilletje besloeg maar uiteindelijk kreeg ik toch de smaak te pakken. Ik had genoeg blauwe mutsjes voor me als richtpunt en meter voor beter kwam ik dichterbij de boeien waarop ik na ongeveer 28 minuten uit het water stapte.
Na een vrij soepele transitie, waarbij ik ook maar mijn sokken aantrok, stapte ik op de fiets om de 40 kilometer af te leggen. Dit was mijn beste onderdeel dus ik begon al vrij snel alle zwemmers in de halen die mij, waarschijnlijk vol medelijden, voorbij hadden gezwommen. Eenmaal op snelheid was ik al snel mijn wateravontuur vergeten en kon in de beugels een fijne snelheid halen. Er stond veel wind en de eerste 10 kilometer met wind in de rug schoten voorbij. Hierna moest ik tegen de wind in fietsen en de beentjes begonnen enigszins te verzuren. Gelukkig net op het moment dat ik voor mezelf wat rustiger aan moest doen was het eerste rondje voorbij en kon ik weer uitkijken na 10 kilometers wind in de rug.
De eerste kilometers van het tweede rondje voelde weer goed en ik kon mensen blijven inhalen, het moraal was weer goed. Totdat ik opeens op een plek zat die ik niet direct herkende. De andere tri-atleten die eerst voor me hadden gezeten waren verdwenen en ik leek alleen te zijn op de weg. De paniek sloeg toe, was ik nu echt verkeerd gefietst op mijn allereerste triatlon? Toch bleek ik hard doortrappen en na enkele kilometers zag ik weer mijn medestanders.
De rest van de fietsronde ging voorspoedig en onder davert applaus werd ik bemoedigd tijdens de laatste kilometers. Tot mijn verbazing de laatste kilometers. Met een blik op mijn fietscomputer, die aangaf dat ik pas 28 gefietst had, kwam ik weer op het laatste deel van de fietsronde. Ik besloot toch maar richting de park fermé te gaan en me op te maken voor de 10 kilometer hardlopen.
Met verbazende kreten van mijn support werd ik bemoedigd terwijl ik de eerste meters liep, dat ik snel hoorde ik achter me. Dat is zeker snel, dacht ik in mijn hoofd, voor hen had ik namelijk 49 minuten gedaan over 40 kilometer. Met een snelle blik op het strafvak, waar mijn nummer niet werd weergegeven, ging ik verder met het laatste onderdeel.
Het doel was ongeveer 4.50 per kilometer te lopen dus dit probeerde ik ook aan te houden. Na de eerste ronde van de vier, bleek dat ik dit tempo goed vast kon houden. Gelukkig had ik tijdens de loop geen gekke omstandigheden en de 10 kilometer kon ik uiteindelijk met een gemiddelde van 4.53/km uitlopen.
Ondanks dat ik wist dat ik geen hele kwart triatlon had gelopen was het gevoel toen ik over de finish kwam toch goed. Ik was tevreden over het gevoel tijdens het fietsen en het lopen ging ook voortreffelijk. Nadat de finishmedaille bij me werd omgehangen kwamen mijn vader en vriendin naar me toe en feliciteerde me. De eerste triatlon was een feit ook al was het een 1/5e.
Gelukkig ben ik uiteindelijk 4e geworden, waardoor ik gelukkig niet op het podium geroepen ben. De volgende wedstrijd is in Rosmalen waar ik hoop toch een 1/4e triatlon geheel te voltooien.