Verslag: Wim Hekkens
Mij is gevraagd om als nieuw lid van de Pundermannen een verslagje te maken van afgelopen zondag.
Op het programma stond de triathlon van Aarschot. Er waren 2 afstanden mogelijk 1/8 (plastriathlon) en 1/3 (hageland Power triathlon).
Via de WhatsApp had Rene Wijnen een aantal leden geënthousiasmeerd. Els, Wim D gingen voor de 1/8 en Rene W, Wim H (alleen zwemmen en fietsen) voor de 1/3. Omdat ik altijd lid ben geweest van de Triotters uit Eindhoven had ik mijn trainingsmaatje Thomas Frijns ook geattendeerd op deze 1/3 triathlon. Zodoende gingen we afgelopen zondag met zijn vijven richting Aarschot (waarschijnlijk ben ik de eerste en enigste lid van de vereniging die zwembad “de schop” niet zonder navigatie kan vinden).
Onderweg kregen we al te maken met wat Belgische obstakels die mbv de aanwezige navigatiesystemen niet op te lossen waren. Met een kleine vertraging en een plaspauze kwamen we op de bestemming aan. Auto geparkeerd en op naar de inschrijving om de spullen op te halen en schoenen te stallen in parc ferme. Weer terug bij de auto bleek dat Rene zijn fiets vergeten was bij het inschrijvingsbureau dus extra training voor Rene. Nog een laatste check bij de auto alvorens we ons op de fiets naar het zwemonderdeel zouden begeven, en wat blijkt ben ik mijn zwembril vergeten (en dit na toch al wat triathlon ervaring en checklisten pffff). Maar Rene had gelukkig een reserve bril bij dus probleem ook weer opgelost.
Om bij het zwemonderdeel te komen moesten we zo’n 12 km fietsen, maar dit was geen straf het was mooi weer en de weg ernaar toe was goed.
Fiets gestald en snel naar het water om de start van Els en Wim te kunnen zien. Het water stond 1meter hoger dan normaal (het zou een strandbad moeten zijn) waardoor vanaf het stenen talud gestart moest worden. Pang en weg zijn ze.
Na teruggelopen te zijn naar het fiets parc ferme kwam Wim D na 14:47 en Els na 18:03 “fit” uit het water. Zij zetten de tocht voort met het fiets-en looponderdeel voor de boeg. Vanaf dat moment zijn we ze kwijt.
Om 12:45 uur stonden we aan de start. Rene zijn nieuwe pak bleek nog van allerlei beschermingsplaatjes te zijn voorzien, na deze verwijderd te hebben kon Rene ook startklaar gemaakt worden. Even nog inzwemmen en daarna wachten op het startsein. Omdat ik a) een slechte zwemmer ben en dus niets te zoeken heb in de frontlinie en b) deze wedstrijd beschouwde als puur training heb ik me achterin genesteld. Thomas startte ook vanuit de achterhoede. Na het startsein verloren we elkaar al snel. Na een ontspannen zwemrace (voor mij althans) kwam Rene met een tijd van 30:14, Thomas 31:52 en ik 39:24 binnen. Nietsvermoedend (onvoorbereid) ging ik het fietsparcours op. Het eerste deel was lekker vlak en ging ver boven de 40km/uur. Dit was dan ook alleen de weg naar de uiteindelijke fietsparcours ronde welke 3 x genomen moest worden. Om nu te zeggen dit was een uitstekend parcours voor een stijve triathlon fietst uhhh nee. Maar het was een mooie ronde met klinkers, gaten, hobbelwegen, afdaling met bochten, klimmetjes. Dus van alles wat. Tijdens de 2de ronde ging ik de afdaling in en daarna gelijk in een bocht omhoog, een toeschouwer die zich op het parcours in de bocht bevond raakte ik met mijn bovenlichaam op zijn schouder (hij ging onderuit). Ik ben gestopt en gekeken hoe het met hem ging, hij mopperde wat en dat deed ik ook en ben weer verder gegaan. Ik wist dat Rene en Thomas snellere tijden met het zwemmen op de klok hadden gezet, dus toch nog wat proberen goed te maken.
Rene kwam na 1:53:44 en Thomas na 2:00:39 binnen, mijn onofficieuze tijd (door organisatie na vragen doorgegeven) was 1:52:57, toch nog iets goedgemaakt hahaha.
Ik probeerde nog te gaan hardlopen maar heb de poging net buiten parc ferme gestaakt, te veel last van achilles blessure (met in het achterhoofd de wedstrijden die nog komen gaan).
Rene en Thomas waren ondertussen het loop parcours aan het verkennen in de eerste ronde. Ik ging op zoek naar Els en Wim D. (niet gevonden). Bij een drinkpost heb ik Rene en Thomas opgewacht. Toen ze voorbij kwamen kon ik aan beide heren zien dat het een zwaar parcours was. De temperatuur was tov ’s morgens een stuk hoger en ook de zon was gaan schijnen dat hielp dus ook niet echt mee. Na 3 slopende rondes kwam Rene in een tijd van 3:40:14 en Thomas 3:43:39 over de finish alwaar een lekker ijsje op hen wachtte (overigens voor mij ook). Els en Wim D zaten lekker op een terrasje na te genieten van hun prestatie (Els 1:54:00 en Wim D 1:41:45). Het was inderdaad een slopend parcours want beide heren klaagde wat over pijn in de bovenbeentjes. Nog even de uitslagen bekeken en helaas we zijn niet in de prijzen gevallen (dachten we). De uitslag van de kortere afstand stond namelijk (nog) niet uitgeplakt. Wat blijkt achteraf ELS IS 3de GEWORDEN. Felicitaties komen via de Whatsapp. Na de race de spullen naar de auto gebracht en op zoek naar een friet kot. De friet laten smaken en op naar huis wachten op de volgende avonturen (28-7-2016 Triathlon Alp d’huez en 02-10-2016 Ironman van Barcelona) hopende dat mijn blessure verholpen is en kan ik vol van start gaan.
Wim Hekkens
54 jaar
Getrouwd met Marion
4 Kinderen (Joël (21), Sidney (17), Mackenzie (12), Deante (11))
Werk in London als Operational Manager (bouw gerelateerd 3-4 dagen per week)
