Verslag Ton van Empel
De eerste competitiewedstrijd stond op het programma. Ingedeeld stonden in Team 1 René, Hans, Rick en Addy en in Team 2 Henri, Henry, Wilfred en ikzelf. Ik was een beetje gespannen, het trainen ging prima, de afstanden waren niet te lang, maar het terrein was licht glooiend en ik wist niet wat te verwachten van de andere teams. Hans, als teamcaptain, was totaal ontspannen, hij werd zelfs niet zenuwachtig toen hij merkte dat hij zijn fietsschoenen was vergeten.
De wedstrijd ging over 500 m zwemmen, 20 km fietsen en 5 km hardlopen. De tijd van de 3e atleet telde als eindtijd. Kortom er kwam tactiek bij kijken. Vooraf was de teambespreking bij team 2 kort. Wilfred met zwemmen op kop, Ton en Henry met fietsen en met lopen zouden we wel zien. Met fietsen zouden we wachten op elkaar. Dat was het plan.
Mooi, dan konden we ons gaan klaarmaken. Team 1 lag in de baan naast ons en startte iets eerder. Die zouden we bij de finish weer zien…… Aftellen begon, en Wilfred nam de kop en zou de volle 500 m daar blijven, ik kon goed volgen, maar zag halverwege dat Henri lastig kon volgen ( geen pak ). Bij het keren probeerde ik telkens iets in te houden zodat hij niet te ver achterbleef en een beetje het voordeel van het volgen had. Halverwege zag ik ook dat in de baan naast ons het team al helemaal uit elkaar lag. Met nog 1 ronde te gaan kregen we een klap van de vliegenmepper op ons hoofd, zodat we wisten dat we bij de laatste twee baantjes waren aangekomen. Tot mijn verbazing zag ik team 1 nog op de kant staan. Addy had een golf water binnengekregen en wilde dit graag met wat aanvullend materiaal weer teruggeven aan het zwembad en dat kostte wat tijd.
We gingen dus eerder wisselen, snel op de fiets met zijn vieren en het begon na een korte afdaling meteen 3 km licht omhoog. Mooi, dacht ik, ingehouden gas erop…. Al snel hoorde ik geschreeuw, het ging iets te hard, veel omkijken, maar ik kreeg het juiste ritme voor het team niet te pakken. Na die 3 kilometer ging het twee kilometer omlaag (of was het nou andersom), nu wel gas erop. Achterom kijkend zag ik dat het weer helemaal uit elkaar lag, dat ging niet goed. Andere deelnemers riepen ook de hele tijd dat we iemand waren verloren. Team 1 had ons inmiddels ook al ingehaald. Met Hans op zijn loopschoenen. Petje af. Na het keerpunt hetzelfde maar dan omgekeerd Het beeld was hetzelfde omkijken, roepen, wachten. Wat een puinhoop. Na ronde 1 besloten we toch maar dat we Wilfred los moesten laten en gingen we met zijn drieën verder. Het werd er niet echt beter op, Henri kreeg last van krampen. Mijn hartslagmeter gaf op een gegeven moment zelfs 123 aan. En zo goed is mijn conditie nu ook weer niet. Op het hele parcours reden mooie treintjes, maar het treintje van Team 2 bestond uit allemaal losse wagonnetjes. Volgend jaar maar eens beter op trainen.
Uiteindelijk kwamen we toch met zijn drieën in de wisselzone aan. Snel loopschoenen aan en lopen maar. Het waren twee rondes, die op en af gingen. Veel voordeel hadden we niet met samen lopen. Geheel in de stijl van het fietsen besloten we dan ook maar allemaal onze eigen weg te gaan. Ik liep samen met Henry en Henri volgde en daarachter kwam Wilfred nog. Het lopen ging bij mij super, mede door het gezelschap van Henry en omdat ik niet alles had gegeven bij het fietsen . We werden af en toe wel gruwelijk hard ingehaald, daar was volgen niet bij. De omgeving was supermooi, het parcours afwisselend en de afstand niet te lang. Wat kun je meer verlangen.
Team 1 stond al te wachten aan de finish, Henry volgde iets later en daar weer iets achter Wilfred. We konden de ervaringen uitwisselen en onze teamcaptain wilde de prijsuitreiking nog zien. Ik hoop dat hij niet dacht dat we op het podium zouden komen, want anders zal de teleurstelling groot zijn geweest. Team 1 finishte met zijn vieren op de 24e plaats. Team 2 finishte als derde tijd op plaats 31 (en laatste). Ondanks dat kunnen we toch spreken van een geslaagd competitiedebuut met twee teams van De Punderman. Dat geeft aan dat de Triathlon en het teamgevoel leeft in Asten, Someren, Deurne en omgeving. Mooi jongens, dat wordt een leuk seizoen.
