Verslag door: Henri Koolen en Rene Wijnen

We hadden er zin in. Een dagje triathlonnen in Aarschot, Belgie:  Els de Vries, Wim Driessen, Hans Jeronimus en Henri Koolen de 1/8  en Rene Wijnen de 1/3 triathlon op het uitdagende en heuvelige parcours. Het weer was prima – niet te heet, niet te koud – met alleen een klein buitje bij het lopen op de 1/8 en bij het fietsen op de 1/3. We waren vroeg vertrokken (8.30 uur) en lekker op tijd bij De Knoet in Aarschot voor afhalen startnummers, plassen, loopschoenen klaarzetten, omkleden en de rit naar het 11 km verder gelegen zwemparcours.

Om 12.00 was de start van de 1/8. Vandaag waren de wetsuits verboden omdat de watertemperatuur maar liefst 23.6 graden was. Daardoor was het nog rillen in ons tripak langs de kant maar eenmaal in het water was het genieten. Met z’n vieren namen we strategisch positie aan de zijkant van de meute om zondoende niet in het gedrang te komen. Na het startschot, mede door het heerlijke water,  meteen de slag te pakken. Hans vooruit, dan Wim en Henri daarachter en Els met haar krachtige schoolslag daar niet ver achter. Een voordeel van geen wetsuits is dat je nu je clubgenoten kunt herkennen tijdens het zwemmen. Wim kon zodoende Henri in de gaten houden en samen opzwemmen. Na 750 meter de kant op en de wissel voor het fietsen. Hans al 3 minuten voor en Wim en Henri kwamen tegelijkertijd aan. Snelle wissel (Henri sneller dan Wim) en via het jachtpad op weg naar Aarchot. Dit was het makkelijke stuk met wind opzij/vanachter en zo vlak als een spiegel. Wim is nog steeds in goede doen sinds zijn nieuwe fiets en had er zin in en gaf vol gas wat resulteerde in een snelle fietstijd.  In Aarschot centrum de passage van de wisselzone en dan de 1ste klim naar boven. Dat was andere koek. Met snelheden wisselend van <20 km/uur tot >45 km/uur het parcours afgewerkt (voor details van parcours zie verslag Martien van vorig jaar). Gelukkig bleef het droog en de banden hard.

Het lopen was ieder voor zich op een gevarieerd parcours met enkele steile klims  en dito afdalingen. Zonder echt af te zien bereikten we alle vier voldaan het finishschavot als laatste klimmetje.

Hans ruim onder 1.30 uur, Wim 1.30 uur, Henri 1.34 en Els ruim onder 1.50 uur. En zowaar een ereplaats voor Els. 2de in de categorie F50, Chapeau.
Els moet doorgaan tot haar zestigste, dan wordt ze zeker 1ste.  Na alle verversingen tot ons genomen te hebben gingen we onze fietsspullen ophalen en douchen, maar we kwamen van een koude kermis thuis want de zwembad was gesloten. Dus in onze blote kont ons maar gewassen op het parkeerterrein.  Ondertussen ging Hans uit fietsen en die was zo slim on nu pas het asfalt te kussen en niet tijdens de wedstrijd.
En nu effe (-:  wachten op Rene die ondertussen was gestart. We zagen hem tijdens het fietsen passeren en hij lachte (nog) vrolijk. We gingen op zoek naar het grote plein om strategisch een plaatsje te vinden op terras om ons te verwennen  met koffie.

En waar bleef Rene toch voor zijn looponderdeel. Die zou er al lang moeten zijn.

Later dan verwacht kwam Rene snel en vlot (of getergd ?) langszij. Wat bleek; hij had een blauwe kaart gekregen wegens stayeren/samenwerking. Hoewel onterecht heeft Rene dus na het fietsonderdeel zijn straf van 5 minuten in het strafhok moeten uitzitten. Een soort HALT-straf dus.

Met nog aanmoedigingen bij de 2 volgende passages gingen we terug naar de Knoet alwaar Rene na 3.37 uur over de meet kwam.

Dit bleek een 2de plaats te zijn bij de M50 dus wachtten op de prijsuitreiking die veel later was omdat de enige dame in de F60 klasse pas om rond 18.00 uur finishte.
Met een dikke envelop togen we naar de eerst tegenkomende frietzaak waar ons een extra grote bak friet en curryworst (=fricandel) wachtte. Wat later dan verwacht kwamen we moe maar voldaan laat thuis. Volgend jaar doet Rene weer mee maar wil graag wel meer college-pundermannen aan de start van de 1/3.  Maar ja het paard en de knol (Wim D en Wim B) gaan volgende jaar toch de ½ doen in Terheijden dus dan zijn ze optimal voorbereid voor de 1/3 in Aarschot. Ben benieuwd hoe een knol en een paard die heuvels 3x  overkomt…..

Uitslagen:

1/8ste triathlon. 250 deelnemers.

1/3 Triathlon. 300 deelnemers.

Volledige uitslagen: http://www.aatt.be/uitslagen.php

Verslag: Marc Thielen

Op vrijdag 10 juli organiseerde studenten roeivereniging Thêta ter ere van haar 40^ste verjaardag een 1/8 triathlon in en rond het Eindhovens kanaal.

Samen met Martijn en Jan (een jeugdvriend) zouden we samen de strijd aangaan. Dat wat mijn debuut in de wereld van triathlon zou worden.

Door het studentikoze karakter en een parcours dat niet afgezet was voor het overige verkeer hadden we geen idee wat te verwachten. Laagdrempeliger als dit gaat het niet worden.

Bij aankomst bij het botenhuis aan de kanaaldijk Zuid bleken er nog meer Punderman trisuits aanwezig. Els, Daan en Peter voor deelname en Hans en Hetty als enthousiaste supporters. Zo waren de Pundermannen zelfs op een studententriathlon goed vertegenwoordigd.

Omdat mijn anonimiteit nu niet meer gewaarborgd was, kon een kort verslag dus ook niet uitblijven.

Met een totaal deelnemersveld van rond de 115 personen werd in 3 blokken gestart.  We zaten allen in het derde blok, zodat we ook onderling de strijd konden aangaan.

Na aanmelding bij de inschrijftafel ontvingen we een chip voor heuse Mylaps tijdregistratie en de fietsen werden zelfs technisch gekeurd. Een half uur voor de start ging de wisselzone open om de spullen te plaatsen. Met dank aan de collega triatleten voor nog wat handige tips. Een kwartier voor de start volgde nog een laatste briefing.

Ik ging weg met de gedachte om de wedstrijd te voltooien en te kijken hoe het aan zou voelen drie disciplines achter elkaar uit te voeren. Maar nu begon de wedstrijdspanning toch wel aardig op te lopen. Er werd gestart vanuit het water.

Na het startschot gingen alle remmen los om met ca. 30 triatleten op de eerste boei af te stevenen.

De aanwijzingen van Jos en René schoten nog wel even door mijn hoofd, maar ik was veel te druk om de overige triatleten van me af te slaan. Na het tweede keerpunt kwam ik pas wat beter in mijn slag om vervolgens het water al te verlaten.

Op weg naar de wisselzone zag ik nog net enkele blauwe trisuits het park fermé verlaten.

Voor mijn gevoel ging de wissel niet verkeerd, in de achtervolging! Er moesten totaal 3 ronden op de openbare weg worden afgelegd. In de briefing had men al aangegeven dat de wegen niet voor het overige verkeer waren afgesloten.  Echter met bladblazers en maaimachines op het parcours had ik geen rekening gehouden. Zou kunnen dat ik bij het ontwijken hiervan wat verkeersregeltjes heb overtreden. Het lukte zelfs enkele deelnemers te passeren, altijd goed voor de moraal. Zeker toen een van hen Martijn bleek te zijn, maar echt weg rijden wilde hij niet toestaan. Op weg naar de wissel tandje kleiner gaan fietsen, een keer gelezen dat je dan beter in je loopritme komt. Ondanks de moeizamere wissel (volgende keer toch zonder sokken?) viel me de overgang naar het lopen niet tegen. Tijdens het rondje rond de DAF fabrieken ging de warmte steeds meer parten spelen. Ik was dan ook blij de finishboog te zien.

Complimenten aan de organisatie en alle vrijwilligers voor de perfecte organisatie. Al met al een leerzame maar vooral leuke eerste triathlon die zeker smaakt naar meer.

Onder het genot van een wel verdiend studentenbiertje hebben we een mooie dag afgesloten.