Verslag Jos Meeuws

Triatlon Rosmalen 16-06-2019

Deelnemers Bart Berkvens, Peter van Meijel, Henri Koolen, Wilfred van Heugten, Harold Visser, Wim Driessen, Hettty Bankers en Jos Meeuws.

Na 4 jaar was dit voor mij weer de eerste keer dat ik deelnam aan een kwart Triatlon na in 2016 en 2017 alleen maar een achtste, en vorig jaar helemaal geen waagde ik het er dit jaar toch maar weer op om de strijd aan te gaan. Dat ik me goed voor bereid had kan ik niet zeggen, alleen het zwemmen houd ik elke week trouw vol maar door de drukte van het af gelopen jaar heb ik veel looptrainingen en zeker de fietstrainingen overgeslagen. Ik was dan ook zeer pessimistisch over de tijd die ik zou gaan neer zetten. Toen we van de week onze te verwachte tijd moesten opgeven schatte ik me in op 3.15.uur dit was zo’n beetje de tijd die ik bij mijn laatste wedstrijd in 2015 had. Dat ik te pessimistisch was blijkt wel uit het feit dat ik nu dit verslag zit te schrijven want dat was de straf voor de gene die het verst van zijn van te voren opgegeven tijd zou zitten. Maar dat wil niet zeggen dat ik trots ben op mijn tijd van 3.02.12.

Hetty en Wilfred vonden de uitdaging om een kwart triatlon te ondernemen nog iets te groot en hadden zich ingeschreven voor de 1/8. Omdat deze eerder van start gingen reisden zij eerder af naar Rosmalen. De overige verzamelde zich om half 10 bij de Schop. Bart had zijn bedrijf bus geregeld zodat we met 2 voertuigen vertrokken naar Rosmalen. In Rosmalen aangekomen konden we de start van de 1/8 zien waarin Wilfred en Hetty van start gingen. Dat Rosmalen bekent staat als groot recreatief evenement bleek al bij het grote verschil in zwemprestaties. Toe de eerste zwemmer uit het water kwam waren de laatste schoolslagzwemmers nog niet halverwege. Maar onzer Pundermannen Wilfred en Hetty kwamen zo als we van ze gewend zijn als een van de eerste het water uit. Na bemoedigende woorden van ons konden zij aan hun fiets rondje beginnen en konden wij ons gaan melden bij het inschrijf bureau voor het ophalen van onze startnummers, badmuts en niet te vergeten een mooi T-shirt.

Het mooie van de triatlon in Rosmalen is dat alles zeer compact is. Er is maar één Park-Ferme wat ook nog ’ns zeer overzichtelijk is. We hadden onze plaats dan ook al snel gevonden waar we onze fietsen konden stallen en alles in gereedheid brengen voor het wisselen. Alles nog een keer extra checken. fietsschoenen, loopschoenen, rugnummer en zeker niet te vergeten mijn rooie zakdoek. Nadat iedereen in zijn wetsuit is gehesen op naar het strandje. De start is vanaf het strand iets wat ik zelf heel fijn vind. Omdat ik een hekel heb om ca 10 minuten te watertrappelen voordat we van start kunnen. Nadat er naar mijn mening wel heel dramatische muziek in werd gestart om de spanning op te voeren klonk dan eindelijk het startschot. In het begin is het natuurlijk altijd een geharrewar van benen en armen. Maar na een kwart van het zwem parcours te hebben afgelegd wordt het allemaal wat rustiger, alleen dat je regelmatig achterop een schoolslagzwemmer botst. Met een naar mijn te vrede zwemtijd kon ik mijn fiets gaan zoeken en me opmaken voor het tweede onder deel. Aan de vlaggen hadden we al geconstateerd dat er een stevige wind stond. Wim en Henri wisten nog van vorig jaar dat met deze wind het eerste gedeelte van het fiets parkoers wel zou mee vallen maar ze waarschuwde voor het tweede gedeelte als we de wind recht van voren zouden krijgen. Dit bleek inderdaad te kloppen. De eerste kilometers stelde niks voor en ik zag al een top tijd in het verschiet. Maar na twee haakse bochten veranderde dat beeld drastisch niet alleen de harde wind speelde parten maar ook het slechte wegdek was verre van ideaal. Je moest constant opletten waar je fietste om niet onderuit te gaan. Na weer aangekomen op het park ferme valt het altijd tegen als je met je fietsje in de hand naar je wisselplek moet lopen. Zeker op die fietsschoentjes. Het is dan fijn als je de hardloop schoenen kunt aantrekken en starten voor het laatste onderdeel. Van Henri en Wim had ik begrepen dat de looproute een prachtig parcours is. En dat klopte ook alleen was de hele route een sintelpad. En al snel had ik een heel irritante kiezel onder mijn schoen vast zitten die maar niet los wilde. Na deze handmatig te hebben verwijderd kon ik rustig mijn twee rondjes afmaken. Ik had me voor genomen om niet te gaan wandelen en allen maar blijven hardlopen. Gelukkig heb ik dat vol kunnen houden tot aan de finish. Wat wel tegen viel was dat de finish op het strand was dus een eindsprintje inzetten was er niet bij in dit losse zand. Nadat ik gefinisht was stonden Hetty en Wilfred mij op te wachten. Zij vertelde dat Peter 2^e was geworden in de categorie jonge broekies. Op weg naar de douches kwam ik Henri en ‘Wim tegen zij waren al spik en span en we spraken af om na de prijsuitreiking van Peter te gaan kijken. Na de prijsuitreiking van Peter (die in eerste instantie de verkeerde beker mee kreeg) konden we ons opmaken om weer richting Asten te vertrekken en terug kijken op een zeer geslaagde en sportieve dag. En wat is het toch mooi als je een zo’n individuele sport beoefend je met een heel hecht en leuk team er op uit kunt trekken en er een mooie en gezellige dag van te maken. Daarom wil ik alle Pundermannen waarmee ik samen mee ben afgereisd naar Rosmalen bedanken. Ik kijk nu alweer uit naar 30 juni in Nuenen.

https://photos.app.goo.gl/hEW77Gdd4wg7c6y87