Verslag: Eddy van Tulden en Hans Jeronimus

Deel 1

Vandaag 3e competitie in Nuenen, om 9.30 verzamelen vol goede moed!! Daar aangekomen na een kleine omleiding omdat we niet bij de intratuin mochten parkeren.

Op weg naar het wedstrijd secretariaat zagen we al enkele pundermannen in actie In willlekeurige volgorde Wilfred, Henry, Frank, Harold en Jos de architect.
Bij het aanschouwen van die prachtige blauw witte tricos (tsja kom uit someren hè), kwam bij mij de spanning en onzekerheid.

Bij het secretariaat heeft Teambaas Hans onze start nummers opgehaald en uitgedeeld, ja ja zelfs dat regelt hij perfect.

De mannen van de vierde divisie moesten al gauw genoeg richting parc ferme omdat hun startschot om 11.45 klonk.

Wim, Niels , Martijn en ondergetekende hadden ons op een perfecte plek genesteld om het zwemmen te aanschouwen. Hierbij hebben mijn teamgenoten mij nog voorzien van enkele nuttige tips over met name het zwemmen, waar ik behoorlijk tegen op zie en die vrees bleek later was niet ongegrond!!

Na de mannen van de vierde divisie te hebben aangemoedigd tijdens hun fiets onderdeel, zijn we ons om gaan kleden spulletjes klaargelegd wetsuit aan en marcheerden we richting de start van het zwemonderdeel.

Spanning en hartslag zitten op hun max en dat zonder enige inspanning oei oei wat moet dat nog gaan worden vandaag tijdens mijn debuut op de 1/4

Hier gaan we dan 13.40 we mochten in het water ff beetje inzwemmen en iedereen ging in een lang gerekt lint staan in afwachting tot het startschot.
13.44 sporthorloge stand-bye en gaan met die banaan.

Om een heel lang zwem verhaal kort te maken was de eerste van de twee af te leggen rondes eigenlijk niet echt ontspannen, maar dat is een zeer herkenbaar verhaal voor menig triatleet (als ik me zo mag noemen).
Tweede ronde ging eigenlijk wel goed alleen de navigatie liet me eventjes in de steek, maar dat zal in de toekomst wel goed komen……..hoop ik.

Na ongeveer 19 minuten uit het water en op naar de fiets. Hier had ik tot aan een paar weken geleden de meeste schrik voor maar enkele pundermannen waaronder Wim Driessen hebben me geholpen om wat kilometers in de benen te krijgen, daarvoor dank allen.

Nou de fiets op, ik zag dat Martijn en Niels al onderweg waren, Toen ik mijn fiets pakte kwam Wim net aan om te beginnen aan het fietsen.
Eenmaal op de fiets kwam ik tot de conclusie dat er richting Eindhoven een straf windje stond, geen nood want als je hem tegen hebt krijg je hem ook weer mee maakte ik mezelf wijs.

Na bijna 1 ronde te hebben gehad en me meermaals af te hebben gevraagd waar ik mee bezig was kwam ik bij het keerpunt en zag ik als eerste mijn gezin die me aanmoedigde (altijd mooi). En als tweede hoorde ik de aanmoediging van de pundermannen van vierde divisie, hoppa dat geeft een boost, dank daarvoor!! Dit herhaalde zich de volle 5 rondes.

Nu ronde 2, al gauw genoeg haalde Wim mij in met een soepele ogend tempo, maar bij het keerpunt had ik Martijn enigszins in het vizier, sorry Martijn maar dat gaf me enige moed.

Na ronde 3 en een half kon ik hem inhalen en eindigde ik het fiets gedeelte op dezelfde positie als ik hem begonnen was wat pundermannen betreft.

Oké lopen nu, dat is een onderdeel wat me redelijk af zou moeten gaan, maar na ruim 1.45 minuten inspanning is dat toch een ander verhaal.
Schoentjes aan en gaan, van Wim en Niels geen enkel spoor maar van de mannen van divisie 4 hoorde ik dat ze respectievelijk 2 en 3 minuten voor me waren vertrokken, maar het enige wat ik wilde is om gauw genoeg in een lekker tempo te komen, maar daar kwam weinig van terecht voor mijn gevoel.

Na ongeveer 1 ronde zag ik op het keerpunt Wim dus daar kon ik heen lopen, dat is altijd wel prettig.
Nu nog 3 rondes te gaan op elk keerpunt kwam ik Niels tegen maar die had er een soepele tret in en kon ik wel redelijk naar toe lopen maar dat was dan ook alles.
Na 4 rondes lopen eindelijk binnen, de ellende maakte plaats voor een moe en voldaan gevoel.

Na enkele minuutje samen met Niels wachten en napraten kwam de soepel lopende Martijn binnen en vlak daarachter Wim. Klasse!!!

Nog even wat napraten met de supporters van divisie vier en fietsen ophalen en naar de auto.
Mannen het was een vermoeide TOP DAG Bedankt.

Ik wil bij deze ook nog even onze zwem trainers Jos en Rene bedanken, omdat ze van iemand die nog geen 50 meter fatsoenlijk kon zwemmen, een nog steeds belabberde zwemmer hebben gemaakt die het wel in dit geval 1000 meter vol houdt.
Hiervoor mijn dank.

Hans Jeronimus heeft een mooie analyse gemaakt van deze wedstrijd:
                                            Statistieken Nuenen 2017

Verslag: Henri Koolen

Met drie Pundermannen gingen we de 1/8 Triatlon van Nuenen doen: Jos Meeuws (Antonet), Wilfred van Heugten en Henri Koolen. Voor de Wilfred en Jos de eerste keer sinds de herstart van deze triatlon vorig jaar. Het parc fermee was wat rommelig ingericht met voor 1/8 een ongunstig plekje ver in de hoek. We zwommen alle drie zonder wetsuit; het water was prima en de afstand kort (hoewel meer dan de aangegeven 500 meter). Wilfred kwam natuurlijk als eerste uit het water van de Pundermannen (10:04) gevolgd door Henri (11:27) en Jos (12:09).

Lange wissel door op weg naar 2 fietsrondes. Gelukkig was het droog. Henri haalde al snel Wilfred in en raasde met >34 km gemiddeld over het L-vormige parcours (31:08 op de 18 km). Het was wel opletten met al die rotondes. Daar zagen we ondertussen ook de kwarters Harold en Frank die al eerder waren gestart.

Na het fietsen wissel voor het lopen. E

e nieuw heen-en-weer parcours met tunneltje. Henri had nog zware benen van de fakkelloop van de dag ervoor en werd ingehaald door Wilfred die zeer goed liep en goed tempo er in hield (23:45 op de 5,4 km) . In de eerste ronde kwam een malse bui over ons heen wat gelukkig niet erg was. Harold had het zwaar en werd door de achters ingehaald maar ook aangemoedigd. Wilfred eindigde uiteindelijk als 27ste in 1:13:40; Henri 32ste in 1”14:46 en Jos 66ste in 1:28:34.

Verslag: Wim en Rob

3e divisie (Verslag Wim)

Met opgeruimd weer en een even opgeruimd humeur begonnen wij met z’n vieren aan de opdracht ons duidelijk door Hans Jeronimus meegegeven, nl. degraderen uit de derde divisie om zodoende volgend jaar beide competitie-teams weer in dezelfde competitie uit te laten komen. De vier atleten die voor deze bijna onmogelijke opdracht stonden waren Martijn, Jos (van Angela), Wilfred en ik. De afstanden waren kort en zodoende werd de wedstrijd gewaardeerd als sprint afstand. En terwijl we ons opmaakten voor het eerste onderdeel kregen we van Martijn al diverse tips, opgedaan tijdens de clinic van René, om de juiste zwemroute te kiezen en daarna vliegensvlug te wisselen. Hij ging heel ver terug in de tijd door op armen en benen volop babyolie te smeren om zodoende het wetsuit als een vis van zich af te kunnen schudden. De fietsschoentjes netjes op de clip vastgezet en met stiekjes in de juiste houding gezet. Enigzins overdreven dachten wij gedrieën, maar Martijn logenstrafte onze gedachte door na een snelle zwemtijd een nog veel snellere wisseltijd te laten noteren. Want kwam hij op 15.40 toch ruim achter Wilfred en Jos uit het water, door zijn snelle wissel zat hij ruim een halve minuut eerder op de fiets en maakte dat hij weg kwam. Ikzelf kwam als laatste uit het water maar kreeg vleugels door de aanmoediging van de zaterdag-fietsers en ging als een razende tekeer op de fiets. Wilfred was het eerste slachtoffer en later kon ook Jos worden ingerekend, maar die dekselse Martijn bleef mij met zijn Rabobank gesponsorde fiets ver voor. Hij wisselde opnieuw erg snel naar het looponderdeel en bleef lange tijd leider van ons team in een flinke looppas, daarmee aantonend dat niet alleen in de wissels progressie is geboekt. Maar Jos toonde vooral met dit looponderdeel aan weer op de goede weg terug te zijn en wist mij al meteen te passeren om uiteindelijk ruim voor de finish ook Martijn in te rekenen. Ook Wilfred liet zich op zijn favoriete onderdeel gelden en liep nog 2 minuten van zijn achterstand in, om na een mooie wedstrijd bij de finish aan te sluiten. Moe maar voldaan wisten we toen nog niet dat we met vlag en wimpel onze opdracht hadden vervuld, we werden allerlaatste!

4e divisie (verslag Rob)

Eindelijk was het weer zover, we hebben weer een competitie wedstrijd.
Vandaag mogen we naar Weert. Lekker dicht bij huis.
Om 10 uur verzamelen bij de schop, de fietsen op de aanhanger die we hebben kunnen lenen van TWC en met 2 auto’s richting Weert.
Het weer en de stemming was super je kon aan de wedstrijd spanning redelijk goed merken dat iedereen er veel zin in had.
In Weert aangekomen was het een lekker stukje fietsen naar het strijdpark waar we de spullen al snel op de juiste plaats konden zetten en onszelf konden gaan voorbereiden.
Als eerste moest het 3e divisie team aantreden. Wim D, Jos, Wilfred en Martijn. Wij konden mooi naar het zwemmen kijken en ze ook goed volgen met het fietsen en lopen.
De heren hadden er een lekker tempo in en waren goed aan elkaar gewaagd.
Ondertussen waren er ook redelijk wat punderman supporters aanwezig die kwamen kijken.
Het was zover, wij mochten aantreden met het 4e divisie team Addy, Hans, Marc en Rob.
Na wat tips van onze voorgangers waar we het beste konden gaan liggen met de start van het zwemmen begon de strijd.
Marc en Hans kwamen bijna gelijktijdig uit het water, ook Addy en Rob deden dit, snel wisselen en de fiets op.
Helaas ging mijn (Rob) fietsen niet zoals ik van mezelf gewend ben en kon niet lekker in mijn ritme komen. Na een 32,42 min op de fiets hebben zitten kloten de loopschoenen aan.
Het lopen ging voor mij wel heel lekker waardoor ik redelijk wat goed kon maken. Aan het parcours stonden veel punderman supporters die je lekker aanmoedigde. Op een verdekte plaats stond Rene die elke ronde wat fijne tips gaf waardoor je lekker scherp bleef.
De finish was in zicht en met een tijd van 1.14.11 kwam ik binnen. Marc en Hans waren net binnen en Addy volgde snel na mij.
Na ons gingen er nog een aantal Pundermannen de strijd met het water, de fiets en de hardloopschoenen aan. Wij hebben hier nog even gekeken en toen met een voldaan gevoel weer terug naar Asten gegaan.

Arnhem 2017 Geschreven door Ton van Empel & Peter Maas

Zoals het hoort in een teamwedstrijd begonnen zowel het 3de als 4de divisie team met een goede voorbereiding. Eerst uren lullen over hoe we het gaan doen, welke tactieken we gaan toepassen, wat de valkuilen zijn etc. Het 3de divisie team nam het uiterst serieus met drie gezamenlijke trainingen, daar zie je meteen het verschil met de iets laksere instelling in de 4de divisie. De eerste fietstraining (3de divisie) op de brug bij Vlierden was nuttig. Hoe gaan we fietsen, welke volgorde, wie is er sterk, de do’s en dont’s van Rene toepassen, allemaal tot doel om een snelle tijd neer te zetten. De tweede training begon met een afwezige Niels, hij bleek ziek te zijn, 5 dagen voor de wedstrijd. Voordeel is dat we dat niet wisten en daar pas zondag achter kwamen. Dan als laatste de zwemtraining. Allerlei tactieken toegepast en de beste bleek met zijn drieën in de benen en 1 erachter. De voorbereiding voor de 4de divisie beperkte zich tot 1 zwemtraining en een last minute fietstraining op een verlaten industrieterrein waarvoor Rick om onduidelijke redenen op het laatste moment zich afmelde.

Zondagmorgen 30 April 05:15, de wekker gaat en na een korte nacht verschijnt er meteen een glimlach op het gelaat. Weken lang hebben de Pundermannen uitgekeken naar deze dag. Ontelbare trainingsuren zijn vooraf gegaan aan deze dag. Hans Jeronimus had weer al zijn organisatorische capaciteiten uit de kast getrokken voor deze dag.  Jawel, Super Sunday is on! De aftrap van de competitie voor zowel de 3de als 4de divisie zuid waarin de Punderman dit jaar uitkomt. De bewoording verraad de sportieve afkomst van deze reporter…..in triatlon termen moet dit natuurlijk zijn “Het startschot voor de ……”

Disciplinair als de triatleten zijn verschijnen stipt om 06:00 8 deelnemers, 2 auto’s, 1 fiets-aanhangwagen en de liefhebber & vrijwilliger Bert Damen op de parkeerplaats bij de Schop om richting Arnhem te vertrekken. Nadat de teamcaptain van de 4de divisie Rene zich netjes op tijd gemeld had, moest gezien de strakke organisatie van 252 startende teams de teamcaptain van de 3de divisie Ton nog een uurtje wachten voordat de startbescheiden afgehaald konden worden. Dat hield in dat zij ruim 1 uur in de kou moesten wachten voordat ze de startnummers kregen.

Ze zochten een plaatsje in de zon op en daar bleek de twee debutanten in de competitie Eddy en Wim gespannen waren. Voor Eddy was het zelfs zijn 1e triatlon. Ook hoorden we dat Niels ziek was geweest, oei als dat maar goed gaat.

In het laatste uur voor de race werd het parcours verkend en de tactiek met het team nog eens doorgesproken om de puntjes op de I te zetten. Na de briefing maakte een gezonde wedstrijdspanning zich meester van de Punderlichamen.  Alles stond netjes klaar in de wisselzone, ready to rumble! Met het wetsuit(dat meteen beschermde tegen het frisse ochtendgloren) aan wandelde het team van de 4de divisie naar de start. Inmiddels had ook het 3de divisie team zich gemeld om de mannen van de 4de divisie aan te moedigen.

De klok tikt af, de hartslag gaat omhoog, gespannen worden de sporthorloges klaar gehouden om precies bij het startschot los te gaan voor een mooie race. Rick houdt een straf tempo aan bij het zwemmen, dat mooi gevolgd kan worden door Peter, Addy en Rene. 150m voor het einde moet Peter toch een gaatje laten vallen waarna Rick zoals afgesproken iets gas terugnam en we netjes met z’n vieren het water uitkwamen. 07:50 op 475m is een mooi begin. Wisselkoning Rene staat al weer een minuut te wachten voordat andere 3 mannen klaar zijn om met hand aan de fiets richting het fietsparcours te rennen. Een prachtig parcours met lange rechte wegen en wat verraderlijke klimmen er in.  Rick vereffend zijn openstaande rekening na het vermeende Wortelkanaal-gate eerder in de week ruimschoots door ook op de fiets veel kopwerk voor zijn rekening te nemen. Echt berensterk gereden die Rick, waardoor Rene, Addy en Peter ook redelijk fris van de fiets afkwamen. Meteen na de wisselzone zat al een venijnig klimmetje in het loopparcours, maar dat was niet alles. Eigenlijk was er bijna niks vlak in het 2,5km lange rondje, kortom pittig! Addy kreeg het langzaam wat zwaarder en kon het gaatje niet meer gedicht krijgen. Omdat de tijd van de derde persoon bepalend is in deze team-triatlon boden Rene en Rick de mindere loper Peter de helpende hand. Bergop trokken ze met twee man sterk Peter naar boven, zodat deze zowaar nog iets over had voor een eindsprintje. Achteraf was dat eindsprintje misschien wel de reden dat het 4de divisie team op de 6de positie eindigde, omdat de volgende teams slechts enkele seconden langzamer waren. Addy had nog een mooi tempo uit zijn benen weten te persen en kwam 1 minuurtje later binnen. Iedereen was dik tevreden met de race.

Inmiddels was ook het 3de divisie team aan de voorbereidingen van de race begonnen. De spanning steeg en rond 11 uur was het dan eindelijk hun beurt. Tactiek werd nog doorgenomen. Niels op kop, Eddy daarachter, dan Wim en Ton als laatste. Niels hield een mooi tempo aan en met af en toe een zetje bleven we mooi bij elkaar.

De wissel was niet optimaal, niet iedereen had de wisseltraining van Rene gevolgd.

Snel de fiets op en Wim gaf op de eerste klim het tempo aan. Dat was gelijk een strak tempo, waarna al snel de vooraf afgesproken RUSTIG werd geschreeuwd. Communiceren is bij een teamwedstrijd de key en met communiceren bedoelen we dan korte en bondige uitlatingen en die gingen perfect. Al snel bleek dat Eddy en Niels het bergop moeilijk hadden met het tempo en daarom deden Wim en Ton het meeste kopwerk. De aflossingen zowel de lange als korte gingen prima. In het laatste rondje dacht ik dat er iets mis was met mijn fiets, er kwam een rochelend, krakend geluid uit, maar het bleek dat dit geluid uit Niels kwam. Die had moeite met zijn diepe ademhaling. Oei, dat was onze man voor het lopen, die moesten we er zien bij te houden. Met wat kleine duwtjes lukte dit heel goed, bergaf kwam hij weer laten zien dat er geen problemen waren.

Wissel 2, Wim ging er snel vandoor met Eddy en die zei jullie halen me toch wel in. Ik wachtte op Niels, die had toch wat meer moeite. Al snel waren we weer bij elkaar, en gaf Wim aan dat we door moesten lopen. Eddy liep heel makkelijk en stukken achterstevoren om te kijken waar de rest zat. Niels had bergop heel veel moeite met ademhalen, dat klonk niet gezond en ik gaf na 1 rondje aan dat hij er maar mee moest stoppen, maar Jerommeke weigerde op te geven. Als het tempo maar niet hoger hoefde en we moesten ZEKER niet gaan duwen. Eddy en ik besloten om een beetje vooruit te lopen, want dat geluid wat uit Niels kwam was zeker niet goed voor de moraal. Bij de finish kort op Niels gewacht en met zijn drieën gezamenlijk over de finish, waarna Wim snel daarachter volgde.

Met zijn vieren hadden we een mooie tijd neergezet. Helaas hadden ruim 20 andere 3de divisie teams dat ook gedaan.
Samenvattend was het echt een gezellig zonovergoten top dag, die met recht Sunny Super Sunday genoemd mag worden! Onder de bezielende leiding van de teamcaptains Rene en Ton liep alles op rolletjes. Hans kan rustig nog een vakantie plannen. Zelfs vanuit zijn vakantie adres volgde hij de prestaties van de teams op de voet. Super dat Hans de moeite neemt om de organisatie rond de wedstrijden op zich te nemen. Als laatste nog een woord van dank en respect richting een oer-Punderman met tri-atletisch bloed in de aderen, Bert Damen. Hij heeft met verve de bagage van 252 teams bewaakt als vrijwilliger en gezorgd dat wij in ieder geval onze spulletjes netjes terug kregen.

De uitslagen zijn te vinden op http://nl.mylaps.com/evenementen/uitslagen/2017/apr/30/arnhem/index.html