Verslag: Dirk van de Ven

Punderman on tour: DTS GrandPrix Zandvoort.

06.30 uur vertrek naar de Dutch Triatlon Series GrandPrix Zandvoort. Een Olympic Distance wedstrijd bestaande uit 1,5 km zeezwemmen, 40 km F1 circuit fietsen en 10 km offroad om het F1 circuit rennen.

In Zandvoort aangekomen werd het mij snel duidelijk dat het geen NTB wedstrijd is. Gemoedelijk, supporters in de transitiezones. Gezelligheid. Top!

Spullen klaargelegd in de 2 transitiezones, 1 nabij het strand (van zwem naar fiets) en 1 in de Arie Luyendijkbocht op het F1 circuit (van fiets naar loop).

Zwemmen:

11 uur de zwem start met vooraf briefing.

“750 m richting Zandvoort keren en dan weer terug. Windkracht 4, eb, veel zandbanken en tegenstroming op de terugweg. Golven zijn 2,5 meter hoog. Uhm, succes en geniet ervan!”

Inderdaad het was een heftige tocht, flinke golven, veel zandbanken, diverse mondspoelingen en slecht zicht. Na het keerpunt om de waterscooter, wel een fijn tweede stuk gezwommen. Een hel(s)e ervaring rijker. Mijn eigen meting kwam op 1911 meter uit.

Uit het water lopen met de flinke golven was een hele belevenis. De route naar Transitie 1 bestond uit; het strand over, de duin op, om de T-zone heen en in de T-zone weer geheel terug lopen naar de fiets die 50 meter voor de Bike-out stond. Al met al bijna 500 meter! Pak uit, helm op, schoenen aan, startnummer om en al de overige spullen netjes in een vuilniszak achterlaten.

Fietsen:

Fietsen op hét F1 circuit van Nederland. 1 aanloopronde en 8 volledige rondjes racen op 2 wielen, aangedreven door een lichamelijke motor. Prachtig asfalt, mooie bochten en alles volle bak fietsen. Remmen niet nodig. Je ziet het bijna niet op TV maar wat een hoogteverschillen zitten erin. Alleen het rechte stuk is “vlak”, de rest alleen maar op en af. Door de Tarzanbocht gevlogen begint een lichte klim over de Gerlachbocht naar het mooiste punt op de route. De Hugenholzbocht is fantastich, je duikelt naar beneden om daarna op volle snelheid tegen een muurtje van 18% op te moeten klimmen. Deze bocht loopt verder omhoog naar de Hunserug en de Slotemakersbocht. Dus blijven klimmen à 3-4%.

Richting de Mastersbocht komt de tegenwind in het spel. Nog even wind in de rug om dan vol de wind op kop te krijgen. Vanaf bocht 10 tot de Hans Ernst bochten is het omhoog en wind tegen. Volle bak ertegenaan! Heerlijk. Voor bocht 13 ligt de tijdmat, PIEP, nog 8x en dan T2 in! Maar de befaamde Arie Luyendijk bocht volgt nog. Een helse oplopende kombocht. Inhalen betekent een metertje hoger fietsen dan jouw medestrijder, om dan de kom af te zakken en een dot snelheid mee te pakken om op het rechte stuk op de grote plaat volle snelheid te halen. Joepie nog 8 keer!

De hele tijd genoten van de fijne wegen, de mooie bochten en het klimwerk. Aanrader, niet met de auto of motor maar gewoonweg op de fiets over het parcours!

Lopen:

Tijdens ronde 7 van het fietsen, toch een snelle gedachte naar het laatste gedeelte van de triatlon. Een beetje sparen voor het hardlopen, toch? NOT, gewoon volle bak doorgetrokken en het lopen zien we wel.

Na 300 meter aanhobbelen het eerste klimmetje langs de Tarzanbocht. Compleet in het rood, zware benen etcetera! Positief blijven en aan het hardlopen blijven, niet gaan wandelen. Gelukt! 200 meter verder de volgende duin, aiaiaiai. En weer de volgende en de volgende. Wat we op de fiets tegenkwamen, komen we nu weer tegen! Ffe niet genieten…

Het is een prachtige gravelroute rondom het circuit. Al rondkijkend (afleiding doet wonderen) toch in een lekker ritme gekomen. Geen toptijd voor vandaag, maar proberen te genieten van de omgeving. Eerste ronde was hels, daarna een “relaxte” 2^e ronde gelopen. Achteraf toch wel van genoten, vooral ook omdat de omgeving zo mooi is.

Statistieken:

	Afstand (km)	Tijd (u:m:s)	Gem. tempo
Zwemmen (zee)	1.5	00.33.47	2.15 / 100m
Fietsen	38.7	01.00.48	38.2 km/h
Lopen	9	00.46.12	5.04 / km
Eindtijd OD	(Inclusief 2x transitie)	02.26.08

• 41^e van de 619 deelnemers aan de OD.
• 40^e van de 516 mannelijke deelnemers aan de OD.
• 14^e van de 143 mannen in mijn leeftijdscategorie 40-49.

Tot de volgende!

Groet,

Dirk van de Ven.

Verslag Henk Ruijssenaars

Wat een week, wat een ervaring.

Het Wereld kampioenschap Olympic distance (OD) triathlon voor militairen (Met de profs /ITU-WTC-Long distance)

Het was mijn eerste eerste Wk voor militairen en ik wist niet precies wat ik er van kon verwachten. Eenmaal geland in de zinderde hitte van de Spaanse badplaats Aguilas, zijn we op de sneltrein gestapt.

Van briefing, opening ceremonie, trainen om het lichaam weer te activeren na de lange reis, tot verkennen van het parcours wat speciaal was aangelegd voor het WK. Na de briefing werd dan ook al snel duidelijk dat het niveau van de concurrentie erg hoog was, dit door de bekende namen binnen het internationale triathlon veld die aanwezig waren.

Zoals ik al zij, had ik niet echt verwachtingen voor de wedstrijd, maar bij aankomst wordt snel duidelijk dat het heel zwaar ging worden door de hitte, de hoogtemeters van het parcours en de concurrentie. Door de chef de equipe zijn de snelste van de ploeg opgesteld voor 2 wedstrijden de OD individueel en de Mixed relay waaronder ik dus ook viel.

Donderdag stond de Olympic distance: 1,5km zwemmen 40 fietsen en 10 km rennen op het programma. Het was intussen al lekker warm geworden en daardoor was de zee ook opgewarmd tot boven de 21 graden. Dit hield in dat er niet gezwommen mocht worden met wetsuit, daardoor zouden de wat slechtere zwemmers hier een nadeel van kunnen hebben, waaronder ik.

Na het zwemonderdeel ben ik rap op de fiets gesprongen, om aansluiting te krijgen bij een groepje, om vanuit daar de inhaal slag te kunnen maken naar voren. Een klein uurtje later kwam ik van de fiets en kon ik het laatste gedeelte afronden, de 10 km. Om met een eindtijd van 2uu11 te finishen.

Ondanks de blessure die ik had aan mijn schouders, ben ik toch kunnen starten. Ik ben dan ook erg tevreden met het resultaat. en heb alles kunnen geven wat er op dit moment in zat.

44^ste overal tijdens de OD triathlon van de 90 deelnemers  en 2^e Nederlander, dit is best speciaal aangezien je nu niet start na de profs, maar onderdeel bent van de profs tegelijk in 1 veld, waar je normaal nooit met deze klasse mee mag doen ITU/WTC.

De dag erna was er geen rust, maar de wekker die ging weer om 0500, dit om je klaar te maken voor de team relay, een zeer snelle wedstrijd waar ieder team 2 mannen en 2 vrouwen opstelt die als estafette starten.

Deze wedstrijd is kort maar erg heftig 300m zwemmen 5km fietsen en 1,7 rennen. Dit allemaal gebeurt ongeveer voor de snelste in 15a 17m minuten tot andere die er 23 minuten over doen..

Je gaat gelijk in het rood en hersteld niet meer tijdens de wedstrijd. Deze vorm van wedstrijd was nieuw voor het WK maar is bij iedereen erg goed bevallen.

Door de snelheid is het heftig maar ook spectaculair. We hebben  met deze wedstrijd dan ook het WK afgesloten met een 11e plek op de team relay en in het algemene klassement zijn we 8ste geworden als team.

Met deze resultaten waar we allen erg blij, we hebben een super week gehad waarin we nieuwe internationale vriendschappen hebben kunnen maken en veel plezier hebben gehad.

Overal dus zeer tevreden als atleet van de nationale militaire ploeg, maar ook leuk als lid van Punderman triathlon groep uit Asten Nederland te mogen vertegenwoordigen op dit internationale strijdveld.

Nu ga ik  herstellen en klaar maken voor het Nederlands Militair kampioenschap over 2 weken en voorbereiden op volgend jaar, het WK in Frankrijk.

Verslag: Rein Klaver

Eind 2021 heb ik het plan gemaakt om mee te doen met een eerste triatlon. In blinde paniek keek ik op inschrijven.nl en schreef ik me in op de eerste triatlon die beschikbaar was, namelijk in Delft.

Na vele trainingen achtte ik mezelf genoeg voorbereid om op 6 juni richting Delft te vertrekken. Om 5.15 stonden mijn vader en vriendin klaar om de bijna 2 uur gedurende reis te maken richting Zuid-Holland. We kwamen ruim op tijd aan en ik kon rustig alle spulletjes klaarleggen. Nadat alles klaarstond ging het wetsuit aan en liep ik met mijn met support richting de start. Er stond flink wat wind en met een angstig oog keek ik naar de golven die ontstonden op het Delftse Hout waar ik een half uur later mijn eerste triatlon zou starten.

Na een korte introductie van de organisatie mochten de eerste starten, via een rollingstart, om 9.00 uur. Ik koos ervoor om achteraan te beginnen, met het plan dat ik mensen in zou kunnen halen wat me een extra motivatie boost zou geven. Niets bleek minder waar..

Na het piepje mocht ik het water in, na ongeveer 3 slagen borstcrawl had ik de eerste slok water al in m’n maag zitten en toen realiseerde ik me dat het een barre overtocht zou worden. Ik besloot over te gaan in de schoolslag en voelde me al vrij snel als Jack Dawson uit de Titanic. Het zwembrilletje besloeg maar uiteindelijk kreeg ik toch de smaak te pakken. Ik had genoeg blauwe mutsjes voor me als richtpunt en meter voor beter kwam ik dichterbij de boeien waarop ik na ongeveer 28 minuten uit het water stapte.

Na een vrij soepele transitie, waarbij ik ook maar mijn sokken aantrok, stapte ik op de fiets om de 40 kilometer af te leggen. Dit was mijn beste onderdeel dus ik begon al vrij snel alle zwemmers in de halen die mij, waarschijnlijk vol medelijden, voorbij hadden gezwommen. Eenmaal op snelheid was ik al snel mijn wateravontuur vergeten en kon in de beugels een fijne snelheid halen. Er stond veel wind en de eerste 10 kilometer met wind in de rug schoten voorbij. Hierna moest ik tegen de wind in fietsen en de beentjes begonnen enigszins te verzuren. Gelukkig net op het moment dat ik voor mezelf wat rustiger aan moest doen was het eerste rondje voorbij en kon ik weer uitkijken na 10 kilometers wind in de rug.

De eerste kilometers van het tweede rondje voelde weer goed en ik kon mensen blijven inhalen, het moraal was weer goed. Totdat ik opeens op een plek zat die ik niet direct herkende. De andere tri-atleten die eerst voor me hadden gezeten waren verdwenen en ik leek alleen te zijn op de weg. De paniek sloeg toe, was ik nu echt verkeerd gefietst op mijn allereerste triatlon? Toch bleek ik hard doortrappen en na enkele kilometers zag ik weer mijn medestanders.

De rest van de fietsronde ging voorspoedig en onder davert applaus werd ik bemoedigd tijdens de laatste kilometers. Tot mijn verbazing de laatste kilometers. Met een blik op mijn fietscomputer, die aangaf dat ik pas 28 gefietst had, kwam ik weer op het laatste deel van de fietsronde. Ik besloot toch maar richting de park fermé te gaan en me op te maken voor de 10 kilometer hardlopen.

Met verbazende kreten van mijn support werd ik bemoedigd terwijl ik de eerste meters liep, dat ik snel hoorde ik achter me. Dat is zeker snel, dacht ik in mijn hoofd, voor hen had ik namelijk 49 minuten gedaan over 40 kilometer. Met een snelle blik op het strafvak, waar mijn nummer niet werd weergegeven, ging ik verder met het laatste onderdeel.

Het doel was ongeveer 4.50 per kilometer te lopen dus dit probeerde ik ook aan te houden. Na de eerste ronde van de vier, bleek dat ik dit tempo goed vast kon houden. Gelukkig had ik tijdens de loop geen gekke omstandigheden en de 10 kilometer kon ik uiteindelijk met een gemiddelde van 4.53/km uitlopen.

Ondanks dat ik wist dat ik geen hele kwart triatlon had gelopen was het gevoel toen ik over de finish kwam toch goed. Ik was tevreden over het gevoel tijdens het fietsen en het lopen ging ook voortreffelijk. Nadat de finishmedaille bij me werd omgehangen kwamen mijn vader en vriendin naar me toe en feliciteerde me. De eerste triatlon was een feit ook al was het een 1/5^e.

Gelukkig ben ik uiteindelijk 4^e geworden, waardoor ik gelukkig niet op het podium geroepen ben. De volgende wedstrijd is in Rosmalen waar ik hoop toch een 1/4^e triatlon geheel te voltooien.

Uitslagenlijst Triathlon Delft – Uitslagen.nl

 

Triathlon Groep De Punderman heeft afgelopen zaterdag deelgenomen aan de eerste competitiewedstrijd in 2022. Het betrof een team time trial, d.w.z. 500 meter zwemmen, 20 km fietsen en 5 kilometer lopen. Een ploegentijdrit, waarbij de 3^e tijd telde. Kortom een sprint van ruim 1 uur tegen je maximale hartslag aan.

Het is dus zaak om zo lang mogelijk bij elkaar te blijven. Mark Steffens, Dirk van de Ven , Rene Wijnen en Ton van Empel namen deel aan deze mooie discipline. Drie van hen namen ook vorig jaar al deel aan deze wedstrijd, zodat het parcours bekend was. Zwemmen in de zijtak van de Maas, 3 rondjes fietsen en off road een loopparcours afleggen.

Ze hadden de race goed ingedeeld, de beste fietser nam het kopwerk wind tegen voor zijn rekening en bij het lopen werd de minste loper gelost, zodat de 3^e op de snelst mogelijk manier over de finish kwam.

De Punderman finishte in een tijd van 1.09.18, goed voor een 13 plaats (van de 25), waarbij er 7 teams in de middenmoot binnen de 21 seconden van elkaar zaten. Kortom het was een spannende strijd, waarbij de details de doorslag gaven, zoals de wisseltijden en het moment om 1 atleet te lossen.

Isaac 043-Triathlon, 04/06/2022-05/06/2022

Verslag Wim Driessen.

‘ Ladies en gentlemen, we got him ‘ , kennen jullie die uitspraak van toenmalig president van Amerika George W. Bush na de vangst van zijn grote vijand Saddam Hoessein op 13 december 2003???

Wel, ‘ we got here !! ‘ kunnen wij zeggen na de eclatante zege van Anne Joosten op alle andere deelnemers aan de tiende en tevens laatste quadratlon, opnieuw voortreffelijk georganiseerd door Wim Breugelmans.  En terwijl het weer verre van ideaal was met regelmatig een fikse bui over ons heen, is meteen zichtbaar waartoe leden met het juiste clubgevoel in staat zijn, nl om die weers- omstandigheden gewoon te negeren en er samen een ongelooflijk leuke dag van te maken.

 Meteen s’morgens om 7 uur werd de toon al gezet toen bijna alle opgegeven deelnemers fris en fruitig aanwezig waren om het vroege ontbijt samen te nuttigen onder de goede zorgen van Leon en Lisanne.

De gezonde wedstrijdspanning zorgde hier en daar al voor een snedige opmerking en klokslag 7.30 uur fietste ongeveer de helft van de groep naar Berkendonk om aldaar een uur buiten te zwemmen terwijl de andere helft ervoor koos om binnen gebruik te maken van het zwembad om traditioneel een uurtje te zwemmen van 8.00 tot 9.00 uur. Zoals in de aankondiging vermeld kregen we regelmatig de zegen van boven en zo ook tijdens het zwemmen in Berkendonk toen onze wachters Addy en Jos nog de volle lading over zich heen kregen terwijl daar in het water zelf niks van gemerkt werd.

Niettemin waren de fietskleren niet droog gebleven en zo ging het vochtig en klam terug richting de Schop waar stipt om 9.30 uur de koffie met vlaai geserveerd werd. Het was steeds een uitdaging om op tijd bij elke voeding aanwezig te zijn omdat laatkomers punten in aftrek kregen.

 Na deze versnapering en weer lekker op temperatuur te zijn gekomen gingen we met de hele bups op de fiets naar Nederheide in Milheeze, alom bekend als thuisbasis van alle eerdere quadratlons. Niet geheel toevallig maakte Anne hierbij al meteen een goede indruk door met Hetty het kopwerk niet te schuwen en haar visitekaartje af te geven. Eenmaal in Milheeze aangekomen werd er door een enkeling voor gekozen om naast het fietswerk ook wat loopmeters te gaan maken, maar de meeste gingen door op de fiets waarbij Anne slim en berekenend steeds minder kopwerk verrichtte omdat de mannen dit steeds vaker voor hun rekening namen. Wederom af en toe een buitje over ons heen zodat ook de reserve-kleding niet droog bleef en we als natte katten om 12.30 uur in Nederheide plaats namen voor onze lunch; een lekker 12-uurtje met soep en broodjes kroket en gezond.

 We hadden ons nat plunje zo goed mogelijk te drogen gehangen maar de tijd was te kort en zo werd er na de lunch nat en koud teruggefietst naar Asten waar de mogelijkheid bestond om tot 15.00 uur verder te fietsen of te lopen. Anne was er ondertussen stiekem tussenuit gepiept om zoveel mogelijk fietsmeters te kunnen maken los van alle concurrenten. Baccio was the place to be voor een heerlijk ijsje en daarna begon voor de meeste deelnemers het looponderdeel met rondje Koestraat. Maar dit was ook meteen voor de meeste het vroege eindstadium omdat al die regen en al dat eten hun tol ging eisen en de meeste naar een warme douche verlangden. Er werd immers vanaf 18.00 uur gestart met de aansluitende feestavond middels een lekker frietje en snacks, waarbij verwacht werd dat we er, ondanks alle inspanningen,  weer op ons Paasbest uit zouden zien. Maar anders dan alle anderen vulde Anne de aangeboden tijd wel maximaal in met een buitensporige halve marathon als sluitstuk waardoor iedereen op onoverbrugbare achterstand werd gezet.

Zelfs de man/vrouw correctie speelde haar geen parten en er rest dan ook niets anders dan een diepe buiging te maken voor deze sterke dame. En na jaren van twijfelachtig succes heeft onze vereniging de komende tijd een nieuwe ster aan het firmament en zal het voor Anne niet bij deze ene beker blijven. In Oirschot is haar roem haar al voorruit gesneld want door de deelname van de winnaar van de Quadratlon is deelname aan deze triatlon nog aantrekkelijker geworden. Misschien leuk om met een grote groep haar op deze zaterdagmiddag naar de overwinning te schreeuwen.

 De avond werd in de kantine nog opgeluisterd door de presentatie van Leon van een ware pubquiz waarbij de 3 onderdelen muziek-quadratlon-sport met overmacht het team van Ton de winst bracht. Ook leerden we de nieuwe Punderman-clubkampioen kennen in de persoon van Hans Jeronimus vanwege zijn onuitputtelijke bijdrage aan het goede verloop van alle competitie-wedstrijden, dik verdiend.  Om 20.00 uur kwam aam deze geweldig mooie dag en 10 jaar quadratlon een even mooi einde toen  Hetty en Anne met de beker in haar bezit al fietsend naar huis gingen. Geweldig en dank aan alle deelnemers, verzorgers, chauffeurs en vooral aan Wim Breugelmans voor dit geweldige initiatief.