Verslag (Daan van Lieshout)
Mijn eerste keer; heet en spannend
Als debuterende ¼ triatleet is er unaniem besloten dat de zware taak om het verslag van de editie Terheijden 2015 op mijn schouders zou rusten. Ik zal gaan proberen om deze ervaring en de training hier naar toe met jullie te gaan delen.
Na vorig jaar deelgenomen te hebben aan de 1/8e triatlon in Maastricht is de uitdaging naar het deelnemen aan de ¼ enorm gestegen. Maar niet op de manier zoals ik in het diepen gesprongen in Maastricht.
Sinds Januari ben ik mee gaan trainen met de triatlon groep van de Punderman. Iedere Donderdagavond en Zondagochtend zwemmen in de Schop (indien de agenda het toeliet). Jos en René, dank voor de prettige manier van begeleiden en goede aanwijzingen, jullie hebben toch zeker wel 19 minuten door mijn hoofd gespookt op deze mooie dag. Al deze trainingen hebben me zeer goed gedaan.
Zondagochtend, fietsen met de pundermannen. Helaas ben ik maar enkele keren mee kunnen gaan, maar dit heeft me zeker getraind langer op een fiets te kunnen zitten dan een uurtje en samen met mijn normale prive trainingen heeft het me een stuk sterker gemaakt om lagere afstanden te gaan fietsen
Lopen……. We gaan door naar het dagverslag.
Zondagochtend 14-6-2015 haden we afgesproken te verzamelen aan de Laan ten Bomen te Lierop. In het gezelschap van Wim Breugelmans, Wim Driesen, Michiel Hoeben, Els de Vries, Jos Meeuws en ikzelf (Daan van Lieshout). De koffie en krentenbrood stonden klaar om vervolgens onze reis richting het pittoreske Terheijden in te gaan zetten. Aangekomen in Terheijden konden we vrijwel direct inschrijven bij het secretariaat en de weg naar parc-ferme vervolgen. Het dichte wolkendek begon al wat open te trekken en de temperatuur begon aangenaam te worden. Voor mijzelf was het zelfs aan de warme kant, maar of dat aan het weer lag of de spanning daar durf ik verder geen uitspraken over te doen.
Zoeken naar een geschikt plaatsje in parc-ferme, omkleden en dan op naar de briefing om 11.45. Groep 1 start om 12.00 gevolgd om 20.05 door groep 2. Inmiddels waren de deelnemers van de 1/2 en 1/8 reeds gestart, dus in het wedstrijd parcours was het al redelijk druk. Uitleg en spelregels werden nog eens duidelijk uitgelegd om onduidelijkheden te voorkomen waarna groep 1 te water kon. De splitsing tussen groep1 en 2 was helder. Groep 1 was de snelle/jonge groep en 2 was de 40+. Michiel en ik konden dus te water samen met Els en nog een kleine 100 deelnemers.
Na ongeveer 10 minuten water getrappeld te hebben en dus inmiddels een goede warming-up te hebben gehad, kwam moment-supreme dichterbij mij hart bonkte ongeveer in mijn keel (+/- 110) . Het startschot valt alle wedstrijd spanning is verdwenen en de OORLOG is begonnen. Handen, voeten, ellenbogen, knieën en ik weet niet welke lichaamsdelen nog meer hebben mijn gezicht geraakt. Het was meer full-contact zwemmen!! De start lag in een haventje waarna je met een lichte bocht op de Mark uit kwam. Een lang breed recht stuk waar ruimte genoeg was zou je toch zeggen, maar toch wil iedereen op de zelfde plek zwemen lijkt wel. Op het keerpunt kon het gevecht rustig doorgaan. Met 15 tegelijk om 1 boei heen, ach met een beetje duwen en trekken gaat dat best. Nog ff extra aanzetten tot de haven, en snel de kant op om over te gaan naar de fiets. Bovenaan de trap bij de kade stonden mijn trotse supporters ons al aan te moedigen, en dat geeft je even vleugels.
Naar mijn fiets zoekend in parc-ferme staat tot mijn grote verbazing Michiel nog bij zijn fiets… Het eerste wat door mijn hoofd schoot was “heb ik zo snel gezwommen”. Maar helaas platte band incl buitenband. Waarschijnlijk met parc-ferme uitrijden direct een stoeprand geraakt waardoor hij helaas zijn weg niet kon vervolgen.
Het fiets parcours. 4 hele rondes moesten er gereden worden. Een beetje onwennig de eerst paar meters, slingeren door een woonwijk. Als dat zo de hele route is dan word het meer tactisch rijden. Kijkend op mijn horloge (tip: doe dit niet op onbekend terrein) raak ik van de weg, en moet alle zijlen bij zetten om niet in de sloot terecht te komen. Eenmaal weer veilig op de weg en 1 levensles verder, controleer ik de opgelopen schade. Een berm met brandnetels, heeft gezorgd voor een branderig gevoel aan mijn onderbenen en daarmee is het gelukkig afgedaan. Gelukkig trappen we na een kleine km het dorp uit waarna we lekker tempo kunnen rijden, een lang recht stuk met wind op kop. Maarja om in het spreekwoord “what goes up, must come down” te blijven, na 2 bochten het 2e rechte stuk lekker wind in de rug. Voor mijn doen kon ik mijn tempo lekker ophalen daar en afentoe wat herstel momentjes pakken. Eenmaal weer aangekomen in het (zoals al eerder gezegd) pittoreske Terheijden met: slinger weg, kinderkoppen gebakken klinkers en maaskeien passeer ik mijn trotse supporters weer. Beginnend aan mijn 2e ronde word ik snel genoeg ingehaald door Wim Driesen. Stiekem even in het wiel om toch uit de wind te kunnen blijven, moet ik toch mijn meerdere kenen en hem laten gaan. In de 3e ronde word ik ook weer snel genoeg gepasseerd door Wim Breugelmans. Vreemd genoeg vind ik het eigenlijk wel lekker gaan. Op tijd mijn voeding gepakt op tijd gedronken en mezelf vooral niet laten opjagen door alles en iedereen die je inhaalt. Na mijn 4e ronde trap ik richting parc-ferme om aan de laatste etappe te beginnen.
De temperatuur is voor mij inmiddels al aardig opgelopen en in de zon is het gewoon drukkend heet! Schoenen wisselen en knallen voor de laatste loodjes. En men weet wat daarvan gezegd word. Ja, die wegen het zwaarst. Ik kan geen ritme vinden om lekker in te blijven, en moet regelmatig even recupereren door een stukje te wandelen. De MAN met de tuinsproeier. Mijn HELD van de dag. Op de dijk pal in de zon zorgt hij voor dat natte pak en beetje verkoeling in de hitte waar ik naar op zoek ben. Herpakken, en proberen ritme te houden. Het valt vies tegen, maar lukt. Gretig gebruik maken van alle waterpostjes die door de kinderen in de buurt opgezet zijn. Halverwege de 3e ronde , krap in mijn linkse bovenbeen en een hooikoortsaanval 6 keer niezen in 50 meter doen mij er toe besluiten toch nog maar een stuk te wandelen om de 4e ronde in 1 keer af te kunnen maken. 02.33.34 is de tijd waarmee ik over de finish heen kom. Mijn doelstelling niet gehaald, maar toch een tijd om tevreden mee te zijn.