Tweede competitiewedstrijd op het programma voor mij vandaag. Maar er stonden meer Pundermannen en Pundervrouwen aan de start vandaag. Een mooie dag dus, hopelijk werkte het weer mee.

Op tijd vertrokken we met de twee teams. Team 1 bestond uit Rick, Martien, Wim de Arabier en Martijn (als invaller voor Addy, die met het trainen zijn sleutelbeen had gebroken, sterkte Addy met het herstel), team 2 Hans, Henry, Wilfred en ikzelf. Als een goed teamcaptain had Hans zichzelf disciplinair naar Team 2 verbannen omdat hij de vorige wedstrijd zijn fietsschoenen was vergeten. Dat zou hem niet nog eens gebeuren, mede ook omdat hij dat wel 100 keer heeft gehoord voordat we vertrokken.

We waren mooi op tijd zodat we nog een deel van de wedstrijd konden zien. Ruud en Peter deden mee en we zagen ze al snel op het fietsparcours. Het waaide redelijk hard en de wind stond eerst 3,5 km pal tegen en daarna 3,5 km vol in de rug. Totaal 6 rondjes fietsen. Het zag er goed uit. Peter lag iets voor Ruud en het leek alsof Ruud iets naderde. We konden ze mooi toeschreeuwen en het duurde even voordat Peter in de gaten kreeg dat hij werd toegejuicht. Volgens mij deed het hem goed.

Ondertussen konden wij ons klaar gaan maken en de wisselzone verkennen. Fotootje twitteren onder een heerlijk zonnetje uit de wind. Ideale omstandigheden leken het. Terwijl we aan het omkleden waren kwam Peter de wisselzone binnen met al snel Ruud in zijn kielzog. Ruud, Ruud je hebt je helm nog op. Ruud weer terug en kon daarna zijn wedstrijd vervolgen. Het lopen van hem zag er goed uit. Die gaat Peter nog inhalen. Wim wilde nog even de tijden noteren voor de clubkampioenschappen. Martien die een halfjaar op trainingskamp was geweest in Curaçao en met allemaal pro’s had getraind schatte zijn tijd op 2 uur 25 minuten in. Die werd dan ook snel gecorrigeerd, belachelijk langzame tijd voor hem. 2 uur 18 werd het geloof ik. En terecht ons lekker maken met fotootjes, commentaar op Strava dat we zo langzaam gingen en dan zo voorzichtig zijn doel stellen. Kom op……

We zwommen in het kanaal 500 m heen en 500 m terug. Terug was tegen de wind en stroming, daar moest ik rekening mee houden volgens mijn teamgenoten. De start van het zwemmen was zoals gewoonlijk een verschrikking. Ondanks de trainingen van Jos op het starten, ik kan er niet tegen dat gekrioel. Mijn brilletje liep ook nog eens vol en ik lag in het midden gevangen. Al snel zag ik de eerst al weer terugkomen. Sjonge jonge, dat was ook niet motiverend. De boei gerond en toen……. Lag ik stil voor mijn gevoel en die voor mij ook. Zwemmen en niet vooruitkomen, oei dat wordt nog een lange weg. En zo voelde het ook, het zwemmen ging voor geen meter. Eindelijk konden we uit het water, een heel steil trapje, badmuts inleveren (Wim) en daarna wisselen, maar waar dan. Toch niet goed gekeken, wel drie keer fout gelopen. Toch maar een andere deelnemer gevolgd. In de wisselzone stond Martien nog, Wim en Henry kwamen eraan.

Het wisselen ging ook niet zo goed. Henry was nog eerder weg. Fiets op en direct wind tegen, even ritme zien te krijgen. Na 3,5 km een 180 graden bocht op een verdrijvingsvlak, en dan 3,5 km knallen. Martien had als tip meegegeven om dan een beetje in te houden, zodat je het wind tegen stuk beter doorkomt. Rondje 1 zat erop, en onder de toeschouwers op de brug mijn ouders, Marte en de kids en Bert. Inmiddels had Wim mij al ingehaald en had ikzelf Wilfred al ingehaald. Tijdens de twee ronde begon het te regenen, opletten dus. Henry inmiddels ook ingehaald. Inmiddels had ik ook Ruud en Peter langs het parcours waargenomen. Het regenen stopte niet, maar het fietsen ging goed. Mijn kilometerteller deed het niet, dus ik had geen enkel idee hoe het ging. Wel zag ik dat ik mensen aan het inhalen was en dat gebeurt niet zo vaak bij mij, dus gevoelsmatig ging het oké. Inmiddels koude voeten en handen gekregen en gelukkig stopte het met regenen. Tenminste een minuutje, daarna….. hagel en nog meer regen. Ook de aanmoedigingen van de brug werden minder, Er stond inmiddels nog maar 1 persoon met een grote poncho roepend “kom op Ton, het gaat goed”. Dat moest Bert zijn. Bij Bert gaat het namelijk altijd goed, maar wat is het fijn als je in die omstandigheden de aanmoedigingen blijft krijgen. Een stukje verder stonden onder het afdak de andere supporters. Mijn fietstijden waren lekker constant. Rondje 1, 2, 3 en 4 steeds iets sneller, rondje 5 iets langzamer en ronde 6 weer sneller.

Eindelijk klaar met fietsen en de wisselzone in. Wim zat op de grond, die was aan het klooien met zijn schoenen. Zelf kreeg ik mijn fietsschoenen bijna niet uit. De jury was zo vriendelijk mijn helmbandje los te maken. Allemachtig wat had ik het koud, en geen enkel gevoel in mijn voeten. Alsof ze allebei sliepen. Het duurde een rondje voordat ik daar weer gevoel in kreeg. Overigens zat Wim nog steeds op de grond, die zag er niet lekker uit. Maar Wim zat in team 1, geen tijd dus. Haha……

Het waren 6 rondjes lopen dus je kwam elkaar vaak tegen. Mark was intussen ook waargenomen langs het Parcours, nu nog een wedstrijd Mark. Rick lag een paarrondjes voor. Achter mij doken Hans en Martien al snel op. Die lagen een rondje voor en vlak daarachter zat Henry, die lag in dezelfde ronde. Ah en daar was Wim ook. Was dat nou de Arabier waar Wim Breugelmans het over had. Nou dan toch wel een Arabier met de nodige doping. Hij kwijlde behoorlijk en zag eruit of hij binnen niet al te lange tijd met zijn pootjes omhoog zou liggen. Hopelijk kon hij nog herstellen. Loopparcours was super, zeker die keren door het “stadion”, met allemaal supporters. De kinderen vingen elke ronde mijn overgebleven waterpack op. Twee ronde voor het einde kwamen Martien en Henry mij voorbij. Ik dacht dat Hans ook nog wel zou volgen maar die had een dipje. Toch te korte afstanden getraind…. Wilfred had wat last van kramp gekregen en kon zijn opmars niet voortzetten en hij besloot Martijn gezelschap te houden. Zij hebben de laatste rondes gezellig keuvelend afgelegd. Martijn stond tenminste op alle foto’s met een grote lach. Die had niet afgezien, denk ik. Laatste rondje, eindelijk.. kijken of ik nog wat kan versnellen. In de verte liep Henry nog. Proberen of ik hem nog terug kon pakken. Dat lukte net niet meer maar de laatste ronde een mooie versnelling. Super. In de andere rondes zat maar een verval van max 1 seconden. Goed ingedeeld dus.

Na het optellen van de eerste drie plaatsen kwam team 1 op plaats 20 terecht en team 2 op plaats 26. Gelukkig van de laatste plaats af. En individueel allemaal goede prestaties.

Na ons zijn Whitney en Hetty nog gestart voor de Achtste, maar daar heb ik niets van mee gekregen. Wij wilden onder een warme douche. Man wat was het koud geweest. Hetty finishte als 12e in 1:23:24 en Whitney als 20e in 1:35:00. Goed gedaan dames. Volgende keer krijgen jullie ook de aanmoedigingen die jullie verdienen.

Ton (alweer…..)

Zondag 26 april 2015 was het zover onze eerste competitie als triatleet/punderman. Met 8 Pundermannen in 2 teams vertrokken wij richting Arnhem. In team 1 zitten Rene, Hans, Addy en Rick en in team 2 Ton, Wilfred, Henry en Henri.

Doel van de 1^e wedstrijd is om met zijn vieren zo snel mogelijk een 1/8 triathlon af te leggen. De eindtijd van de 3^e persoon is leidend. Er wordt gezwommen in een buitenzwembad (25m), de afstand is 450 meter, daarna een fietsparcours die bestaat uit 2 ronden van 10 kilometer met 225 hoogtemeters en als laatste 2 ronden van 2,5 km met 120 hoogtemeters. Samengevat een mooie uitdaging.

Bij het ziekenhuis in Arnhem parkeerde we onze auto, daarna was het even zoeken waar de start van de wedstrijd was. Via een klim en een lange afdaling (met de fiets) kwamen we bij het parcours. Het is ons meteen duidelijk dat het parcours niet vlak is.

Nadat we onze fietsen op juiste plek hadden gezet, kwam Hans erachter dat hij zijn fietsschoenen was vergeten, dan maar op zijn hardloopschoenen fietsen (zorgde voor een snelle wissel).

Het eerste team mocht om 11:02:30 starten, terwijl team 2 om 11:03:45 startte. In team 1 bepaalde Hans het tempo, maar al vrij snel had Addy problemen, na een aantal keren het zwembad water geproefd te hebben, kon hij doorzwemmen. Bij team 2 bepaalde Wilfred het tempo . Toen team 2 klaar was, moest  Addy nog 100 meter zwemmen. Zijn teamgenoten besloten om op hem te wachten en samen met de jury werd Addy flink aangemoedigd.

Team 2 was boven (100m met klim) in het Parc Fermee al aan het omkleden, terwijl team 1 naar de fietsen liep. Team 2 mocht als eerste aan de bak op het fietsparcours, terwijl team 1 nog rustig aan het omkleden was. Na een tijdje vertrok team 1 ook en waren beide teams op het fietsparcours. Waar in Team 2 Ton duidelijk de sterkste was, waren in Team 1 Rick en Rene de betere fietsers.

Halverwege de eerste ronde moest Wilfred lossen en gingen zijn teamgenoten door, in team 1 lukte het om met zijn vieren bij elkaar te blijven. Als eerste kwam team 1 in het Parc Fermee, daarna team 2 (zonder Wilfred) waar Henri met krampen van de fiets af stapte. Waar in team 1 met zijn vieren werd gelopen, liepen Ton en Henry voorop en kwamen Henri en Wilfred er achteraan.

Na 1 uur, 10 min. en 18 seconden finishen Rene, Hans, Rick en Hans.

Bij team 2 komen eerst Ton en Henry binnen, daarna Henri en Wilfred.

Van de 31 teams finisht team 1 als 24^e en team 2 als laatste. Het was een bijzondere dag. Hoe houd je 4 individuele triatleten bij elkaar en zorg je ervoor dat je gebruikt maakt van elkaars sterke punten. Achteraf bleek dit moeilijker dan het was, maar het was een hele bijzondere ervaring.

Uitslag is te vinden op: http://nl.mylaps.com/evenementen/uitslagen/2015/apr/26/arnhem/H3TotMems.html

Filmpje:  https://www.youtube.com/watch?v=oQUWIho4j1g&sns=em

Zondag 29 maart: Zwemloop Venray                          

Zondagochtend 29 maart vertrokken we met 7 personen naar Venray. Bastin en Wim zwommen nog eerst een half uurtje mee met de zwemtraining, voordat we met zijn alle naar Venray vertrokken. Als eerste mochten de twee dochters van Martijn,  Vera en Laura, de spits afbijten. Met een mooie zwem- en looptijd, eindigde ze als 1^e en 2^e in hun categorie, petje af!!!

Daarna waren de Pundermannen met de lange adem aan de beurt, 1 km zwemmen en 10 km hardlopen. Als eerste kwam Bastin uit het water met een mooie zwemtijd van 15:21. Al vrij snel volgde Wim met 15:29. Hetty kwam met een mooie kilometer tijd van 17:03 uit het water en Martijn na 21.26.

Het loopparcours bestond uit een aantal korte klimmetjes in het bos en mooi stuk asfalt die vals plat omhoog ging, 4 keer moest deze ronde wordt afgelegd. Na ruim een uur kwam Bastin al eerste van de Pundermannen binnen, nog net voor Hetty, die 3^e werd bij de vrouwen. Wim en Martijn kwamen als 11^e en 13^e over de finish.

Ik zelf had me ingeschreven voor de korte afstand, 500 meter zwemmen en 5 kilometer hardlopen. Het zwemmen ging redelijk, ik zwom alleen en het was even zoekende naar het juist ritme. Na 7.44 min. klom ik uit het water om mijn loopschoenen aan te doen. Eerste ronde was nog even zoeken naar het juiste ritme, maar de 2^e ronde ging al veel beter, uiteindelijk kwam ik als 3^e over de finish.

Het was zo rond oktober 2013 dat het begon te kriebelen. Rick had dat jaar in st. Pölten deelgenomen aan de IronMan 70.3 waarbij het zwemonderdeel afgelast werd verband met de weersomstandigheden. Om zeker te zijn dat dit hem niet nog eens zou overkomen koos hij als nieuw doel voor de warmste IronMan 70.3 van Europa op Lanzarote. Na vorig jaar veel gefietst te hebben en geproefd aan het lopen door middel van de halve marathon van Eindhoven leek mij eigenlijk triathlon wel een mooie uitdaging en besloot aan te haken. Het sportieve doel voor 2014 was bepaald. In November werden we lid van de Punderman en zijn begonnen met de eerste zwemlessen.

Vele zwemlessen, fietsuren en looptrainingen volgens strikte schema’s verder was het in de vroege ochtend van 17 september dat we met de taxi op luchthaven Weeze werden afgezet voor de grote IronKers op de taart. De dagen voor de race stonden in het teken van acclimatiseren en parcoursverkenning. Als freshman in de triathlon wereld hadden we in Weert al ondervonden dat enige kennis vooraf wat meer rust geeft. Alhoewel de dag voor de race zich de wat-in-welke-tas-en-nog-maar-een-keer-checken-stress ons toch weer meester maakte was het toch vooral genieten en IronMan atmosfeer inhaleren. De latere winnares van de vrouwen race, Helle Frederiksen verwoordde het mooi: “you should respect the Island and the elements”.

Daar waar binnen onze equipe nog genoeg gelachen werd waren er andere die het allemaal wel erg serieus namen. Indrukwekkend om te zien hoe de zon reflecteerde op de tot in de puntjes vertroetelde en voor menigeen onbetaalbare tijdritfietsen met bijbehorende futuristische puntmutsen. Langzaam begon een gezonde wedstrijdspanning op te bouwen in onze getrainde lichamen. Bij de pasta-party werd de laatste laag koolhydraten gestapeld om vervolgens op tijd het bedje in te kruipen.

D-Day, 20 september 2014, de dag waar we al driekwart jaar naar toe hebben geleefd. Midden in de nacht (05:00) rinkelt de wekker om een gezond ontbijtje naar binnen te werken. De sfeer in het busje naar Club La Santa is gespannen en iedereen is duidelijk wat stiller. Een laatste keer de fiets checken. Twijfel slaat toe, zaten die loopschoenen wel in de tas? Ja, natuurlijk…

07:30 was het tijd om ons in het Pundertenue te hijsen. De druk om de eer der Pundermannen ook hier op de Canarische Eilanden hoog te houden was voelbaar op de schouders. 3 minuten na de Pro’s werden we om 08:03 dan los geschoten. Op het L-vormige ondiepe zwemparcours in zout water was het even zoeken naar de goede positie, maar al snel kon ik een mooi zwem ritme pakken. Wat een verademing dankzij al die zwemlessen. Af en toe schoten de gedachten terug naar de schop in Asten, Berkendonk en de Diepsteeckel. Nee Peter, focus! Lang maken, breed insteken…..Jos en René zouden trots zijn geweest wanneer ze met ons mee hadden kunnen kijken. Bij het opstaan uit het water al worstelend met m’n wetsuit zag ik Rick al rennen richting T1.

Het fietsen was echt genieten ondanks de wind (viel mee voor Lanzarote begrippen) en 1400Hm. Vol gas in een dor maanlandschap met aangename temperaturen door wat lichte bewolking. In de lucht hingen drones om beelden te maken van dit adembenemende schouwspel. Halverwege begonnen we aan de langste mooi lopende klim van het parcours, de Tabayesco. Prachtige vergezichten over zee en ploeterende fietsers achter je, hoe mooi kan het zijn. What goes up, has to come down. Overzichtelijke wegen boden volop gelegenheid om heerlijk af te dalen. De laatste km’s wind tegen was wat jammer, maar nemen we op de koop toe. Rick was in middels nergens meer te bekennen.

De zon was aardig doorgekomen en ik maakte me in T2 op voor de laatste horde. Het loop parcours was relatief vlak (wederom voor Lanzarootse begrippen). Nou, mooi niet dus er zaten echt wat vieze klimmetjes in. Wat verlangde ik terug naar die platte pannenkoek Nederland genaamd. Er moesten 3 rondes van 7 komma nog wat kilometer worden afgelegd. Hey, wie zien we daar als een hinde aan komen vliegen. Rick ging als een speer. Al betrok ook zijn gezicht bij elke keer dat we elkaar passeerde steeds meer. Zelf kreeg ik na zo’n 5 km last van mijn lies, maar opgeven is natuurlijk geen optie meer. Balend van de blessure die ik in de voorbereiding ook al had kon ik extra lang van de halve marathon en zon genieten. Man, man, dat was echt afzien. Die laatste meters naar de finish maken echter alles goed. Even dat ultieme gevoel van euforie, om vervolgens vermoeid en voldaan in elkaar te zakken.

Dit was echt een geweldige ervaring! Het is best prijzig om je in te schrijven voor een IronMan 70.3 race, maar ik moet zeggen dat de professionele organisatie en verzorging mij wel positief verrast heeft. Super enthousiaste vrijwilligers gaven je extra kracht je ultieme sportieve doel te bereiken. Rick heeft met een 9de plek in zijn zwaar bezette age-group echt een prestatie van formaat neergezet. Zelf ben ik ook meer dan tevreden, de medaille is binnen…….dit was echt Punderastic! Mocht je een beetje van de sfeer willen proeven kijk dan op youtube naar IronMan 70.3 Lanzarote 2014 filmpje 16:20 minuten van Club La Santa… http://www.youtube.com/watch?v=VuPRFPsHJOI (Na 12:55 Peter, 13:46 Rick)

Alle resultaten