Verslag Wim Driessen.

Als variant op de ons bekende achtste, kwart, halve of hele triatlon is in België de 111 al enige jaren ingeburgerd. 111 staat dan voor 1 km zwemmen, 100 km fietsen en 10 km lopen. Vooral voor de fietsliefhebbers dus een mooie uitdaging. Daarom boekte ik al vroeg in het jaar een huisje in die omgeving om aldaar met Rian een 5-daags verblijf van te maken. Jabbeke ligt niet ver van het strand dus vertier zou er zeker wel zijn. We hadden van te voren mooi de tijd om het fietsparcours te verkennen en ook de camping Klein Strand waar het parc fermé werd opgesteld en waar gezwommen en gelopen zou worden. Alles mooi compact opgesteld en een loopparcours dat deed denken aan de wedstrijd in Rosmalen; grotendeels onverhard over sintels en zandpaden. Vooral dit laatste paste mij op dit moment uitstekend nu ik nog revaliderend was van een vervelende heupblessure en al het advies had gekregen om het looponderdeel niet mee te doen. Was ik tot vóór de wedstrijd nog van plan om hier gehoor aan te geven, bij het zien van dit parcours gaf ik mezelf het voordeel van de twijfel en zou op de dag zelf kijken hoe of wat.

De wedstrijddag begon met stralend weer en vanwege het opgewarmde water mocht er niet met wetsuit gezwommen worden. Om half 2 startte de groep vrouwen voor deze afstand en om 2 uur mochten wij jacht op hen gaan maken, totaal 270 atleten. Het zwemmen ging in 2 rondjes met tussenin een kleine kluunpartij op het strand tot vermaak van de vele toeschouwers. Middels matten vanaf het strand tot aan het parc fermé moesten we een lange weg naar de fiets maken maar konden vervolgens helemaal los op het fietsparcours van 20 km. Een geweldige ronde met veel technische bochten, stroken kasseien en 1 flinke heuvel welke we dus 5 keer moesten slechten. Vooral de diversiteit aan landbouwgewassen rondom deze B-wegen wekten mijn aandacht. Veldbonen, aubergines, mais, voederwortelen, suikerbieten en erg veel graanvelden waarop de combines actief waren en het stro meteen werd geperst terwijl even verderop de aardappelrooier zijn dienst deed op allemaal kleine perceeltjes door natuurlijke vegetatie omheind. Een beeld dat ik nog herken uit mijn jeugd voor de vele ruilverkavelingen in de jaren 70 ( ja, oud he ). Een mooie afleiding om elke ronde te zien hoever ze waren gevorderd terwijl ik vrij makkelijk mijn rondjes kon maken. Terwijl ik het laatste rondje iets gas terug nam om enigszins fris aan het looponderdeel te kunnen beginnen wist ik het fietsonderdeel toch vlot binnen de 3 uur te voltooien. Ik nam me voor om in elk geval 1 rondje van 2,5 km te gaan lopen om te bezien hoe mijn heup zich zou houden. Na een snelle wissel ( ik begin het eindelijk te leren ) ging het lopen goed van start. Zonder enig idee te hebben van de snelheid begon ik op gevoel met een uiterst zuinige inspanning en luisterde aandachtig naar eventuele lichaamstekenen die ongemak zouden aangeven. Maar dit bleef uit en vanaf ronde 2 liep ik al kletsend met een jonge Belg van 25 mee die hier vandaag zijn allereerste triatlon deed en zich tijdens het fietsen helemaal over de rooie had gereden. Ik amuseerde me zelfs met zijn ongemak en samen maakten we de 10 km af. Na 4.18.06 kwam ik over de finish bij een van mijn allermooiste wedstrijden ooit. Jabbeke 2020 here i come!

Uitslag;

408 Wim Driessen M50 00.24.11 00.03.55 02.53.02 00.01.00 00.55.56 4.18.06

( fietsrondes 00.34.57 00.34.00 00.33.49 00.34.10 00.36.05 )

http://results.myvtdl.be/indiv?event=1416&pid=408

Verslag: Peter Maas

Wanneer je op zondagochtend 30 juni naar de recreatieplas bij Laco Nuenen fietst vormen dranghekken, loopbruggen en verkeersregelaars al de eerste hordes. Eenmaal bij de inschrijving uitgekomen kun je al een blik werpen op het rustig kabbelende water waarin de boeien klaarliggen. Het bosrijke gebied rond de plas zal het strijdtoneel vormen van de Squadra triatlon Nuenen onder warme en zonnige omstandigheden. Het aantal van 10 ingeschreven Pundermannen (en -vrouwen) laat zien dat deze wedstrijd populair is en een beetje als “thuis” wedstrijd gezien wordt. Sommige maken hun debuut in Nuenen, terwijl bij andere het een vast ijkpunt in het triatlonseizoen is.

De hoge temperaturen van de voorgaande week hebben er voor gezorgd dat er niet met wetsuit gezwommen mag worden. Nadat iedereen netjes naar de line-up voor de start is gedirigeerd gaat stipt om 12:45 de toeter als sein voor de start van de 1ste serie van de kwart. De watertemperatuur was heerlijk en na links en recht wat klappen uit te delen en te incasseren kon ieder het door Jos en Rene geleerde in praktijk brengen. Eigen ritme pakken, breed insteken, slagen afmaken en op dit parcours was kijken voor de oriëntatie en richting zeker van belang.

Henk en Peter kwamen als eerste Pundermannen uit het water. Het feit dat alle Pundermannen netjes binnen de 20 minuten het zwemonderdeel wisten af te ronden is een compliment voor de zwemtrainers. Alle in de schop gespendeerde uren werpen duidelijk hun vruchten af.

Na een wissel tussen de bomen en met wat bladeren in de fietsschoen snel op de fiets om 40km weg te trappen. Het viaduct samen met een pittige wind die recht op kop stond van het L-vormige parcours maakte het een pittige strijd tegen de elementen. Niets voelt lekkerder dan na het zwoegen tegen de wind in het keerpunt te nemen om vervolgens met een gangetje van 40km/h-plus weer terug te vlammen. Hier worden de verschillen in de tijden toch steeds groter. Henk mengt zich in de strijd om de top 3 van de serie. Verder maakt Jos als laatste de groep van 7 fietsende Pundermannen compleet. Leuk dat je elkaar door de vorm van het rondje zo vaak ziet. Regelmatig even het duimpje omhoog of er wordt een aanmoediging over de middenberm geslingerd.

Helaas kon niet iedereen ongehavend aan het lopen beginnen. Marc werd aangetikt door een andere rijder. In de tijdrithouding was dit niet meer te corrigeren en maakte hij een lelijke schuiver. Door ‘n slag in het wiel bleef deze aanlopen. Zelfs het losgooien van de achterrem mocht helaas niet baten.

Het lopen was door de warmte extra zwaar. Mooi om te zien hoe iedereen dat beleefd. Sommige(lees Henk) kunnen in een onvoorstelbaar tempo doordenderen, voor andere is het één groot gevecht. Daar waar Peter Maas liep te zwoegen, liepen Eddy en Eddy soepel voorbij. Wim die dit jaar veel snelheid heeft gewonnen zag er stabiel uit. Onze benjamin Peter zette de goede lijn door na zijn 3de plek in Rosmalen en liep ook soepel zijn rondes. Jos en Harold kennen zichzelf goed en weten ook een voor hen geschikt tempo te vinden om de 10km te volbrengen.

Oké, iedereen had op basis van de vooraf bekende informatie een finishtijd opgegeven. Door de warmte en extra km’s bij het fietsen en het lopen waren veel ‘n beetje te optimistisch. Een laatste poging van Peter Maas om door een ronde minder te lopen dichter bij de opgegeven tijd te komen werd beloond met de eer dit verslag te mogen schrijven.

Uitslagen /4-de triatlon ( 1,0 – 39,5 – 11,3 ) ;
Henk Ruijssenaars   2.03.27
Eddy van Tulden      2.25.34
Wim Driessen           2.29.57 ( 3e bij categorie H50+ )
Peter van Meijl         2.30.50
Henri Koolen            2.38.31
Marc Thielen            2.39.18
Harold Vissers         2.55.03
Jos Meeuws              3.12.24
Peter Maas               D.N.F. ( did not finish )
Niels van Heugten  D.N.S. ( did not start )

verslag Michel Lansman

30-06-2019 Zon, 25 graden, westenwind en windkracht 4: prima weer! Alle spullen in de tas en nog een keer kijken of ik alles heb en dan op de fiets naar Hetty, om daarna Wilfred op te pikken. Die zou bij de brug naar Lierop staan te wachten. Els gaat met de auto. Op de brug staat Wilfred te wachten met een supportersclub van de Pundermannen. Met 5 man en 1 vrouw sterk fietsen we door naar Nuenen. Bert op kop, die weet de snelste route, en dat klopt.
In Nuenen arriveren we al snel, met de startnummers op zak staan we zo in de wisselzone. Ondertussen is Els er ook en het 1/8 kwartet is compleet. We kijken naar de startnummers en waar de fietsen moeten komen te staan en echt waar, we hadden met vieren de beste plek van de wisselzone, goed begin.
We kunnen de start van de 1/4 triathlon mooi even mee pikken en de mannen aan moedigen. En dan gaat het gebeuren: ik ga mezelf klaarmaken voor mijn eerste triatlon wedstrijd (1/8). De start is om 14:15 en daarvoor is er nog een briefing en tijd om in te zwemmen. Ik heb op dit moment nog een goed gevoel, ik ben er klaar voor.
Het startsignaal klinkt en we vertrekken. Volle bak 25 meter in het water en ik zit al aan mijn adem, borstcrawl lukt niet meer, ik heb geen rust ( … ) dan maar door met de schoolslag en zo snel mogelijk zwemmen en het water uit. Snel naar de fiets en gaan! 24km volle bak of toch net iets rustiger aan doen, het viaductje doet toch wel pijn.
Blijven fietsen,drinken en snel een gelletje. Dat zwemmen hakt er toch in.
Drie ronden en veel wind. Ik zie onderweg nog de 1/4 Pundermannen fietsen en van het 1/8 kwartet lig ik voorop. Klaar met fietsen, wissel gaat soepel en lopen maar.
Ik ben er al bijna, 2 ronden lopen en ik voel dat het wel goed zit en probeer een mooi tempo vast te houden (ik probeer gewoon zo hard MOGELIJK te lopen).
Toch gaat het soepel en ik denk het zijn maar 5km, maar toch zie ik sporters echt afzien.
Ik krijg nog een pakje water aangereikt en neem een slok, de rest gooi ik over me heen.
Daar staan de supporters van de Punderman.
NOG EEN STUKJE !
GAAT GOED MICHEL !
En ja. FINISH!!

Uitslagen 1/8-ste triatlon ( 0,6 – 24,2  – 5,7 )  ;                       

Michel Lansman                     1.21.11   ( 2^e bij categorie H40+ )

Hetty Bankers                         1.27.42   ( 2^e bij categorie D30+ )

Wilfred van Heugten             1.28.47

Els de Vries                              1.47.48   ( 1^e bij categorie D50+ )

Verslag: Marc Thielen

Ondanks de matige voorbereiding en drukte verbouwing thuis,zondagmorgen toch besloten om af te reizen naar triathlon Cuijk.Deze laagdrempelige triathlon met een ontspannen sfeer en goede verzorging (met dank aan de kennissen van Bart) hebben uiteindelijk de doorslag gegeven om weer te gaan. Kijken wat deze editie gaat brengen.

De weergoden voorspelde in ieder geval een snikhete dag en dat is het geworden !! Aangezien ik dit jaar nog niet op de tijdrit fiets had  gezeten, goed moment om ook deze eens van zolder te halen. Gezien de last minute beslissing,  op eigen gelegenheid afgereisd naar Cuijk. Daar aangekomen was de 1/8 sprint net van start gegaan.

Nog even snel gekeken of ik nog wat blauwe Punderman pakjes zag, alvorens ik zelf aan de voorbereiding begon. In de wisselzone trof ik Bart, naar later blijkt de enige andere Punderman vandaag.

Dat haalde de druk wel wat van de ketel,  omdat ik nu niet alleen de eer van ons Tricot  hoog hoefde te houden. Kijkend naar de tijden in Rosmalen was Bart ook in prima conditie, daarnaast kon hij na deze race genieten van zijn vakantie dus hoefde hij zich ook vandaag niet in te houden.

Dit jaar werd bij de start van het zwemonderdeel de mogelijkheid geboden de drukte te vermijden middels een rolling start. Zoals het een echte triatleet betaamt kiezen wij natuurlijk voor een lekker robbertje vechten tijdens de massastart. Na uit de “wasmachine” te zijn gekomen een rustige slag kunnen oppakken. Dat viel niet tegen. Nog effe gekeken of ik Bart zag maar die was al in géén velden of wegen meer te bekennen.

Met een voor mijn doen redelijke wissel op de tijdritfiets gekropen. Oeps, das weer effe wennen. In tegenstelling tot afgelopen jaar, nu de eerste bocht wel heelhuids doorgekomen. Toch handig beetje parcours kennis. Ondanks dat het een non-stayer wedstrijd was plakte er verschillende rijders bij elkaar in het wiel. Aangezien ik de lat nergens had liggen had ik géén zin om me daar druk over te maken. Werd op het einde nog wel vriendelijk bedankt door iemand die ik uit de wind had gehouden. Na twee volle ronden op de openbare weg (incl. dagtoeristen, wandelaars en andere recreanten) kon ik de fiets weer parkeren.

Inmiddels was de temperatuur aardig opgelopen, wat het laatste onderdeel erg zwaar zou maken. Snakkend naar ieder sponsje en bekertje water uiteindelijk de wedstrijd volbracht.

Triathlon Cuijk 2019 zit er weer op! Het was ondanks de hitte, een geslaagde dag.

Dit alles was natuurlijk niet gelukt zonder de goede organisatie, trouwe vrijwilligers en supporters,

die ik enorm wil bedanken voor de steun en inzet!

Tot volgend jaar.

26 Bart Berkvens 2:18:43

40 Marc Thielen 2:23:41

Foto’s https://photos.app.goo.gl/cPC34wM5mCD8MF6F8

https://triathloncuijk.nl/uitslagen-2019.html

Verslag Jos Meeuws

Triatlon Rosmalen 16-06-2019

Deelnemers Bart Berkvens, Peter van Meijel, Henri Koolen, Wilfred van Heugten, Harold Visser, Wim Driessen, Hettty Bankers en Jos Meeuws.

Na 4 jaar was dit voor mij weer de eerste keer dat ik deelnam aan een kwart Triatlon na in 2016 en 2017 alleen maar een achtste, en vorig jaar helemaal geen waagde ik het er dit jaar toch maar weer op om de strijd aan te gaan. Dat ik me goed voor bereid had kan ik niet zeggen, alleen het zwemmen houd ik elke week trouw vol maar door de drukte van het af gelopen jaar heb ik veel looptrainingen en zeker de fietstrainingen overgeslagen. Ik was dan ook zeer pessimistisch over de tijd die ik zou gaan neer zetten. Toen we van de week onze te verwachte tijd moesten opgeven schatte ik me in op 3.15.uur dit was zo’n beetje de tijd die ik bij mijn laatste wedstrijd in 2015 had. Dat ik te pessimistisch was blijkt wel uit het feit dat ik nu dit verslag zit te schrijven want dat was de straf voor de gene die het verst van zijn van te voren opgegeven tijd zou zitten. Maar dat wil niet zeggen dat ik trots ben op mijn tijd van 3.02.12.

Hetty en Wilfred vonden de uitdaging om een kwart triatlon te ondernemen nog iets te groot en hadden zich ingeschreven voor de 1/8. Omdat deze eerder van start gingen reisden zij eerder af naar Rosmalen. De overige verzamelde zich om half 10 bij de Schop. Bart had zijn bedrijf bus geregeld zodat we met 2 voertuigen vertrokken naar Rosmalen. In Rosmalen aangekomen konden we de start van de 1/8 zien waarin Wilfred en Hetty van start gingen. Dat Rosmalen bekent staat als groot recreatief evenement bleek al bij het grote verschil in zwemprestaties. Toe de eerste zwemmer uit het water kwam waren de laatste schoolslagzwemmers nog niet halverwege. Maar onzer Pundermannen Wilfred en Hetty kwamen zo als we van ze gewend zijn als een van de eerste het water uit. Na bemoedigende woorden van ons konden zij aan hun fiets rondje beginnen en konden wij ons gaan melden bij het inschrijf bureau voor het ophalen van onze startnummers, badmuts en niet te vergeten een mooi T-shirt.

Het mooie van de triatlon in Rosmalen is dat alles zeer compact is. Er is maar één Park-Ferme wat ook nog ’ns zeer overzichtelijk is. We hadden onze plaats dan ook al snel gevonden waar we onze fietsen konden stallen en alles in gereedheid brengen voor het wisselen. Alles nog een keer extra checken. fietsschoenen, loopschoenen, rugnummer en zeker niet te vergeten mijn rooie zakdoek. Nadat iedereen in zijn wetsuit is gehesen op naar het strandje. De start is vanaf het strand iets wat ik zelf heel fijn vind. Omdat ik een hekel heb om ca 10 minuten te watertrappelen voordat we van start kunnen. Nadat er naar mijn mening wel heel dramatische muziek in werd gestart om de spanning op te voeren klonk dan eindelijk het startschot. In het begin is het natuurlijk altijd een geharrewar van benen en armen. Maar na een kwart van het zwem parcours te hebben afgelegd wordt het allemaal wat rustiger, alleen dat je regelmatig achterop een schoolslagzwemmer botst. Met een naar mijn te vrede zwemtijd kon ik mijn fiets gaan zoeken en me opmaken voor het tweede onder deel. Aan de vlaggen hadden we al geconstateerd dat er een stevige wind stond. Wim en Henri wisten nog van vorig jaar dat met deze wind het eerste gedeelte van het fiets parkoers wel zou mee vallen maar ze waarschuwde voor het tweede gedeelte als we de wind recht van voren zouden krijgen. Dit bleek inderdaad te kloppen. De eerste kilometers stelde niks voor en ik zag al een top tijd in het verschiet. Maar na twee haakse bochten veranderde dat beeld drastisch niet alleen de harde wind speelde parten maar ook het slechte wegdek was verre van ideaal. Je moest constant opletten waar je fietste om niet onderuit te gaan. Na weer aangekomen op het park ferme valt het altijd tegen als je met je fietsje in de hand naar je wisselplek moet lopen. Zeker op die fietsschoentjes. Het is dan fijn als je de hardloop schoenen kunt aantrekken en starten voor het laatste onderdeel. Van Henri en Wim had ik begrepen dat de looproute een prachtig parcours is. En dat klopte ook alleen was de hele route een sintelpad. En al snel had ik een heel irritante kiezel onder mijn schoen vast zitten die maar niet los wilde. Na deze handmatig te hebben verwijderd kon ik rustig mijn twee rondjes afmaken. Ik had me voor genomen om niet te gaan wandelen en allen maar blijven hardlopen. Gelukkig heb ik dat vol kunnen houden tot aan de finish. Wat wel tegen viel was dat de finish op het strand was dus een eindsprintje inzetten was er niet bij in dit losse zand. Nadat ik gefinisht was stonden Hetty en Wilfred mij op te wachten. Zij vertelde dat Peter 2^e was geworden in de categorie jonge broekies. Op weg naar de douches kwam ik Henri en ‘Wim tegen zij waren al spik en span en we spraken af om na de prijsuitreiking van Peter te gaan kijken. Na de prijsuitreiking van Peter (die in eerste instantie de verkeerde beker mee kreeg) konden we ons opmaken om weer richting Asten te vertrekken en terug kijken op een zeer geslaagde en sportieve dag. En wat is het toch mooi als je een zo’n individuele sport beoefend je met een heel hecht en leuk team er op uit kunt trekken en er een mooie en gezellige dag van te maken. Daarom wil ik alle Pundermannen waarmee ik samen mee ben afgereisd naar Rosmalen bedanken. Ik kijk nu alweer uit naar 30 juni in Nuenen.

https://photos.app.goo.gl/hEW77Gdd4wg7c6y87