Verslag: Stefhanie
Voorbereiding Triathlon Rosmalen
We waren een avond bij ons aan het borrelen en Fanny en ik (Stefhanie) zeiden dat we allebei heel graag een keer een triathlon wilden gaan doen. Deze hadden we eigenlijk allebei op de “Bucket list” staan. Zo werd het idee geboren om samen een kwart te gaan doen. Nu moesten we alleen nog gaan trainen.
We zijn samen een aantal keer op de woensdagochtend gaan zwemmen. We wisten eigenlijk niet hoe we een borstcrawl moesten zwemmen, laat staan dat je onderwater moet uit ademen. Maar na wat tips en Youtube filmpjes konden we van het ondiepe tot aan de schuine bodem waar het dieper werd de borstcrawl zwemmen.
Achteraf gezien is het zo grappig dat we toen echt al echt trots op onszelf en op elkaar waren, we hadden zo veel lol.
Een paar weken later konden we met de Pundermannen mee gaan zwemmen, allebei een zwart badpak, zelfde badmuts en zwembril, jullie zullen wel gedacht hebben. Blij dat we niet ook dezelfde neusklem op hadden haha. We kwamen er toen wel al snel achter dat de techniek van het zwemmen toch nog net iets anders was en helemaal niet zo makkelijk als het er van de kant af uitziet. Ik vond het echt een opgave: ik moest slagen tellen voor de ademhaling, niet vergeten uit te ademen en ook nog eens baantjes tellen. Gelukkig telde Fanny altijd en konden we achter Evi, Eric of Sjaak aan zwemmen hahaha.
Toen kwam het fietsen, ik hoor het mezelf nog zeggen ‘nee, zo’n broekje heb ik niet nodig dat zal wel mee vallen’. Na de 1e keer spinnen was alles geschaafd en afgeschuurd. Ik ben hetzelfde weekend nog een broekje gaan halen en ongelooflijk wat een verschil. Nooit meer zonder.
De eerste keer buiten ben ik met Henri gaan fietsen, die zei dat je blind je drinkfles moet kunnen pakken en weer terug in de houder moet kunnen zetten. Het waaide nogal en Henri had volgens mij zijn gehoorapparaten niet in, want ik wilde mijn drinkfles pakken en ik fietste zo de heg in. Ik riep nog naar Henri maar die fietste gewoon door hahahaha. Gelukkig had ik niks en moest ik behoorlijk hard trappen maar was ik weer bij Henri.
De keren erna mocht ik met Eric mee fietsen en daarna ook met de woensdagavond trappers, hij heeft me een aantal seinen geleerd en hoe ik op de fiets moet zitten.
Een keer na het zwemmen zaten we in het kleedhok en werden we een beetje verwonderd aan gekeken toen we zeiden dat we een kwart wilden gaan doen. Evi gaf als tip mee om eerst een keer een 1/8 te doen zodat je de wissels een keer kan ervaren (echt grappig wij waren toen al aan een Iron Man aan het denken, haha). Dus daarom Rosmalen 1/8.
Triathlon Rosmalen
Een flinke afvaardiging van de Punderman (16 Pundermannen & -vrouwen én drie toekomstige leden) deed op 18 juni mee met de Triathlon Rosmalen. Om 8:45 verzamelden we bij de Schop waar, na het inladen van de fietsen en het maken van een groepsfoto door onze coach Bert, we klaar waren om naar Rosmalen te vertrekken.
11:00: 1/8 1e serie
Evi en ik (Stefhanie) zaten in deze categorie. Bart had me geholpen met de stickers en de chip. Nu mocht ik het wisselterrein op. Fiets klaar zetten en mijn spullen uitgestald. De dames hebben samen met mij gekeken waar we met het fietsen erop en af mochten en waar de balk lag waar je op en af moest stappen. Ook waar je er uit moest met hardlopen. Het codewoord was helm op Anne zei nog dat ik mijn schoenen en sokken anders moest zetten.
Ik ben met Evi naar de start gegaan en eenmaal in het vak werd ik mega zenuwachtig en toen ik de boeien zag hoe ik moest zwemmen dacht ik: dit is groter dan Berkendonk. Een mega spannend muziekje werd afgespeeld, ik had het idee dat ik in de Efteling was en in een achtbaan zat die elk moment de looping in werd geschoten.
De toeter ging en we renden het water in. Ik keek naar rechts en daar zag ik Evi nog, maar al vrij snel was ik haar kwijt. Ik raakte een klein beetje in paniek en slikte water in, ik ben de schoolslag gaan zwemmen. Wat een drukte jeetje. Ik was hiervan zo onder de indruk, maar ik werd ook een beetje geïrriteerd dat ik de rust niet terug kon vinden. Toen ik eenmaal bij de 2e boei was had ik mijn adem terug en kon ik de borstcrawl zwemmen en ben ik nog tegen de laatste boei aan gezwommen daar zit nog wel een leerpuntje.
Ik wist wel dat roze niet mijn kleur was hahaha
Vlug de wissel: uit het water en naar de fiets. Na ongeveer een aantal kilometer was ik weer op adem van het zwemmen (de paniek had me te pakken) en kon ik lekker gaan fietsen. Ik dacht nog: oohja drinken drinken en drinken. Ik durfde mijn fles niet terug te zetten dus heb mijn fles in de hand gehad totdat deze leeg was. Ik tikte zelfs volgens mijn enthousiaste kilometer teller de 30 km/u aan ongelooflijk. Nu kwam het hardlopen eraan, ik hoopte dat ik niet alles had gegeven en gewoon nog kon lopen. De 1e km moest ik de benen vinden maar al snel had ik een tempo gevonden en kon ik naar de finish lopen. 1:21:08 was mijn tijd. Zeker trots! Evi stond bij de finish en was al binnen en was gewoon 1e vrouw! Wauw, wat een prestatie! Ze had als tijd opgegeven 1:11:17 en haar eindtijd was 1:08:15, mega goed!
Evi op het podium bij de V16+
11:20 1/8 2e serie
In deze categorie was het de beurt aan de Pundermannen met wat meer levenservaring. Marte, Anne, Els en Rian bij de vrouwen en bij de mannen: Daniel, Wilfred en Rob. Anne Joosten was 1e vrouw bij de 40+ geworden met een mooie tijd van 1:13:18 super goed gedaan!! Marte kwam binnen na een mooie tijd van 1:25:55 en Rian werd 3e bij de V60+ in een tijd van 1:30:23 en kan nu echt niet meer onder haar lidmaatschap uit! Els zat haar op de hielen met een tijd van 1:32:25.
Anne op het podium bij de V40+ Rian op het podium bij de V60+
Bij de mannen mocht Daniel de 40+ categorie vertegenwoordigen en dat deed hij in een tijd van 1:38:01. Bij de M50+ finishte Wilfred in een tijd 1:17:22 en moest Rob helaas opgeven na het fietsen.
Als laatste startten de mannen van de 1/4 afstand. Hier gingen als eerste de M18+ van start. Namens de Punderman deed Johri mee, die ondanks een lekke band toch nog in 2:25:26 wist te finishen. Ook Aart (2:20:18) en Mick (2:24:10 in zijn debuut) deden mee en mogen we hopelijk binnenkort als lid verwelkomen.
Daarna mochten Bart, Dirk, Mark (bij de M40+), Addy (M50+), Wim D, Wim B en Jos (M60+) deze meer dan succesvolle dag afsluiten. Dirk finishte als eerste in een mooie tijd van 2:17:18. Daarna kwam Bart met supersnelle wisseltijden (je hebt concurrentie René) in 2:22:01 en Mark volgde al snel daarna in 2:25:35. Addy nam voor het eerste in drie jaar weer deel en deed dat meer dan verdienstelijk in 2:32:10. Wim D. kan zijn zoon Aart dan misschien net niet meer voorblijven maar zijn tijd van 2:27:36 was meer dan voldoende om met de winst bij de M60+ aan de haal te gaan. Wim B verraste zichzelf met een tijd van 2:50:39 ondanks een loopblessure. Jos, tenslotte, is net als een goede rode wijn, en finishte binnen de drie uur in 2:58:08.
Wim D op het podium bij de M60+
Ik heb echt een super leuke dag gehad, de wedstrijd was goed verzorgd. Iedereen had er heel veel zin in. Ben heel goed geholpen. Bedankt hiervoor. Ik vrees wel dat ik het virus te pakken heb.
Op naar Oirschot 1-7!!
Alle uitslagen: MYLAPS Sporthive Event Results
Dit was verdeeld over 4 ronden van 2,5 km waarbij de toenemende temperatuur en het gebrek aan schaduw iedereen enorm op de proef stelde om de wedstrijd in stijl te voltooien.
Het was voor alle Pundermannen een zwaar begin van het triatlonseizoen welk volgende weekend in Rosmalen herhaald zal gaan worden.
Na wat te zijn opgewarmd in de Feesttent van Kraantje Pappie werd het tempo opgevoerd tijdens Radar Love en werden de eerste zweetdruppels op de voorhoofden al zichtbaar. De nummers wisselden in een rap tempo en er werd gesprint, geklommen en ‘gefreezed’ in verschillende tempo’s, weerstanden en posities. De eerste zweetdruppels druppelden al snel op de vloer. En het ging maar door. Vooraf had Dirk beloofd “niks moet, maar alles mag” maar dat was hij snel vergeten, bij de minste verslapping spoorde hij de groep aan om het tempo op te voeren of de weerstand te verhogen. De druppels op de vloer vormden langzaam kleine plasjes maar gelukkig zorgde gastvrouw Lotte voor het tijdig bijvullen van de bidons. Na 30 nummers en bijna 3 uur spinnen werd de weerstand tot slot nog flink opgevoerd tijdens “La Grange” van ZZ-top.
De spinningmarathon zat erop, tijd om uit te fietsen op het toepasselijke “Calm Down” van Rema.