Arnhem 2017 Geschreven door Ton van Empel & Peter Maas

Zoals het hoort in een teamwedstrijd begonnen zowel het 3de als 4de divisie team met een goede voorbereiding. Eerst uren lullen over hoe we het gaan doen, welke tactieken we gaan toepassen, wat de valkuilen zijn etc. Het 3de divisie team nam het uiterst serieus met drie gezamenlijke trainingen, daar zie je meteen het verschil met de iets laksere instelling in de 4de divisie. De eerste fietstraining (3de divisie) op de brug bij Vlierden was nuttig. Hoe gaan we fietsen, welke volgorde, wie is er sterk, de do’s en dont’s van Rene toepassen, allemaal tot doel om een snelle tijd neer te zetten. De tweede training begon met een afwezige Niels, hij bleek ziek te zijn, 5 dagen voor de wedstrijd. Voordeel is dat we dat niet wisten en daar pas zondag achter kwamen. Dan als laatste de zwemtraining. Allerlei tactieken toegepast en de beste bleek met zijn drieën in de benen en 1 erachter. De voorbereiding voor de 4de divisie beperkte zich tot 1 zwemtraining en een last minute fietstraining op een verlaten industrieterrein waarvoor Rick om onduidelijke redenen op het laatste moment zich afmelde.

Zondagmorgen 30 April 05:15, de wekker gaat en na een korte nacht verschijnt er meteen een glimlach op het gelaat. Weken lang hebben de Pundermannen uitgekeken naar deze dag. Ontelbare trainingsuren zijn vooraf gegaan aan deze dag. Hans Jeronimus had weer al zijn organisatorische capaciteiten uit de kast getrokken voor deze dag.  Jawel, Super Sunday is on! De aftrap van de competitie voor zowel de 3de als 4de divisie zuid waarin de Punderman dit jaar uitkomt. De bewoording verraad de sportieve afkomst van deze reporter…..in triatlon termen moet dit natuurlijk zijn “Het startschot voor de ……”

Disciplinair als de triatleten zijn verschijnen stipt om 06:00 8 deelnemers, 2 auto’s, 1 fiets-aanhangwagen en de liefhebber & vrijwilliger Bert Damen op de parkeerplaats bij de Schop om richting Arnhem te vertrekken. Nadat de teamcaptain van de 4de divisie Rene zich netjes op tijd gemeld had, moest gezien de strakke organisatie van 252 startende teams de teamcaptain van de 3de divisie Ton nog een uurtje wachten voordat de startbescheiden afgehaald konden worden. Dat hield in dat zij ruim 1 uur in de kou moesten wachten voordat ze de startnummers kregen.

Ze zochten een plaatsje in de zon op en daar bleek de twee debutanten in de competitie Eddy en Wim gespannen waren. Voor Eddy was het zelfs zijn 1e triatlon. Ook hoorden we dat Niels ziek was geweest, oei als dat maar goed gaat.

In het laatste uur voor de race werd het parcours verkend en de tactiek met het team nog eens doorgesproken om de puntjes op de I te zetten. Na de briefing maakte een gezonde wedstrijdspanning zich meester van de Punderlichamen.  Alles stond netjes klaar in de wisselzone, ready to rumble! Met het wetsuit(dat meteen beschermde tegen het frisse ochtendgloren) aan wandelde het team van de 4de divisie naar de start. Inmiddels had ook het 3de divisie team zich gemeld om de mannen van de 4de divisie aan te moedigen.

De klok tikt af, de hartslag gaat omhoog, gespannen worden de sporthorloges klaar gehouden om precies bij het startschot los te gaan voor een mooie race. Rick houdt een straf tempo aan bij het zwemmen, dat mooi gevolgd kan worden door Peter, Addy en Rene. 150m voor het einde moet Peter toch een gaatje laten vallen waarna Rick zoals afgesproken iets gas terugnam en we netjes met z’n vieren het water uitkwamen. 07:50 op 475m is een mooi begin. Wisselkoning Rene staat al weer een minuut te wachten voordat andere 3 mannen klaar zijn om met hand aan de fiets richting het fietsparcours te rennen. Een prachtig parcours met lange rechte wegen en wat verraderlijke klimmen er in.  Rick vereffend zijn openstaande rekening na het vermeende Wortelkanaal-gate eerder in de week ruimschoots door ook op de fiets veel kopwerk voor zijn rekening te nemen. Echt berensterk gereden die Rick, waardoor Rene, Addy en Peter ook redelijk fris van de fiets afkwamen. Meteen na de wisselzone zat al een venijnig klimmetje in het loopparcours, maar dat was niet alles. Eigenlijk was er bijna niks vlak in het 2,5km lange rondje, kortom pittig! Addy kreeg het langzaam wat zwaarder en kon het gaatje niet meer gedicht krijgen. Omdat de tijd van de derde persoon bepalend is in deze team-triatlon boden Rene en Rick de mindere loper Peter de helpende hand. Bergop trokken ze met twee man sterk Peter naar boven, zodat deze zowaar nog iets over had voor een eindsprintje. Achteraf was dat eindsprintje misschien wel de reden dat het 4de divisie team op de 6de positie eindigde, omdat de volgende teams slechts enkele seconden langzamer waren. Addy had nog een mooi tempo uit zijn benen weten te persen en kwam 1 minuurtje later binnen. Iedereen was dik tevreden met de race.

Inmiddels was ook het 3de divisie team aan de voorbereidingen van de race begonnen. De spanning steeg en rond 11 uur was het dan eindelijk hun beurt. Tactiek werd nog doorgenomen. Niels op kop, Eddy daarachter, dan Wim en Ton als laatste. Niels hield een mooi tempo aan en met af en toe een zetje bleven we mooi bij elkaar.

De wissel was niet optimaal, niet iedereen had de wisseltraining van Rene gevolgd.

Snel de fiets op en Wim gaf op de eerste klim het tempo aan. Dat was gelijk een strak tempo, waarna al snel de vooraf afgesproken RUSTIG werd geschreeuwd. Communiceren is bij een teamwedstrijd de key en met communiceren bedoelen we dan korte en bondige uitlatingen en die gingen perfect. Al snel bleek dat Eddy en Niels het bergop moeilijk hadden met het tempo en daarom deden Wim en Ton het meeste kopwerk. De aflossingen zowel de lange als korte gingen prima. In het laatste rondje dacht ik dat er iets mis was met mijn fiets, er kwam een rochelend, krakend geluid uit, maar het bleek dat dit geluid uit Niels kwam. Die had moeite met zijn diepe ademhaling. Oei, dat was onze man voor het lopen, die moesten we er zien bij te houden. Met wat kleine duwtjes lukte dit heel goed, bergaf kwam hij weer laten zien dat er geen problemen waren.

Wissel 2, Wim ging er snel vandoor met Eddy en die zei jullie halen me toch wel in. Ik wachtte op Niels, die had toch wat meer moeite. Al snel waren we weer bij elkaar, en gaf Wim aan dat we door moesten lopen. Eddy liep heel makkelijk en stukken achterstevoren om te kijken waar de rest zat. Niels had bergop heel veel moeite met ademhalen, dat klonk niet gezond en ik gaf na 1 rondje aan dat hij er maar mee moest stoppen, maar Jerommeke weigerde op te geven. Als het tempo maar niet hoger hoefde en we moesten ZEKER niet gaan duwen. Eddy en ik besloten om een beetje vooruit te lopen, want dat geluid wat uit Niels kwam was zeker niet goed voor de moraal. Bij de finish kort op Niels gewacht en met zijn drieën gezamenlijk over de finish, waarna Wim snel daarachter volgde.

Met zijn vieren hadden we een mooie tijd neergezet. Helaas hadden ruim 20 andere 3de divisie teams dat ook gedaan.
Samenvattend was het echt een gezellig zonovergoten top dag, die met recht Sunny Super Sunday genoemd mag worden! Onder de bezielende leiding van de teamcaptains Rene en Ton liep alles op rolletjes. Hans kan rustig nog een vakantie plannen. Zelfs vanuit zijn vakantie adres volgde hij de prestaties van de teams op de voet. Super dat Hans de moeite neemt om de organisatie rond de wedstrijden op zich te nemen. Als laatste nog een woord van dank en respect richting een oer-Punderman met tri-atletisch bloed in de aderen, Bert Damen. Hij heeft met verve de bagage van 252 teams bewaakt als vrijwilliger en gezorgd dat wij in ieder geval onze spulletjes netjes terug kregen.

De uitslagen zijn te vinden op http://nl.mylaps.com/evenementen/uitslagen/2017/apr/30/arnhem/index.html