Maandelijks archief: juni 2022

Afbeelding met gras, lucht, buiten, persoon Automatisch gegenereerde beschrijving

Rotterdam (Dubbele SuperSprint), 4e divisie zuid

Zaterdag 25 juni.

Persoonlijk verslag Wilfred.

Op zaterdag 25 juni stond de 2e wedstrijd op het programma voor de 4e divisie zuid. We vertrokken om 6.30 vanaf De Schop met ons vieren (Dirk, Henk, Hans en Wilfred) en we hadden de luxe dat we met de bus van Hans konden gaan. Alle spullen passen erin en we kunnen lekker kletsen gedurende de 1.5 uur durende reis naar Zevenhuizen waar de wedstrijd plaats zou vinden.

Henk was de dag van tevoren als 2e geëindigd tijdens het NK voor militairen op de olympische afstand en was dus in bloedvorm. Na een tussenstop om een lekker bakkie koffie te scoren arriveerden we om 8.30 bij het wedstrijdterrein. Een mooie locatie waar normaal gesproken geroeid wordt en waar een centraal gelegen parc ferme was aangelegd. Later die dag zou ook het NK hier plaatsvinden.

Na aanmelding gingen we ons voorbereiden voor de 2x 1/16 afstand (2x 375m zwemmen, 10km fietsen, 2.5km lopen) en hier kwam het eerste probleem naar voren. Doordat we alle onderdelen 2 keer moesten doen was aangegeven dat er 2 paar loopschoenen nodig waren. Dirk had een paar “hardloop sandalen”, Hans had 2 paar loopschoenen, Henk scoorde een paar elastieken voor zijn Nike’s en ondergetekende (maar 1 paar schoenen bij zich) zou onderweg nog naar een oplossing moeten zoeken hoe dit op te lossen.

Afbeelding met gras, lucht, buiten, persoon

Automatisch gegenereerde beschrijving

Om 9.30 klonk het startschot en vertrokken we met een waterstart voor de 1e 375m zwemmen. Mijn zwemgedeelte ging lekker met lange Franse slagen en goed doorhalen (goede tips van Jos & Rene!). Dit resulteerde in een 19e zwemtijd van de 101 deelnemers en zag Hans een paar seconden voor mij uit het water gaan. Hierna volgde een 200m loop over het asfalt (niet fijn met blote voeten) en kon ik aan het fietsgedeelte beginnen.

Het fietsgedeelte was 2 ronden van 5 km en hier werd weer duidelijk dat fietsen mijn mindere onderdeel is. De ene na de andere atleet kwam voorbij; de een nog harder dan de ander. Ondanks dat het een stayerwedstrijd was lukte het mij niet om aan te haken en moest ik alles helaas alleen doen. Na een kleine 22 minuten fietsen kon ik aan het 1e loopgedeelte van 2.5 km beginnen. Dit ging voorspoedig en kon het met een gemiddelde afleggen van 12km/h.

Ik had onderweg over mijn “2e paar loopschoenen” nagedacht en zou deze eerst plaatsen bij de plaats waar ik voor de 2e keer uit het water zou komen. Dit betekende echter dat ik 50 meter van het parcours af zou moeten. Toen ik dit vroeg aan een van de officials zei hij: Geef ze maar en mij en ik zet ze er wel neer voor je. Ik bedankte de “super official” en begon aan mijn 2e 1/16 triatlon. Ook deze ging voorspoedig en kon na 1.5 uur finishen met een tevreden 78e plaats.

Als Punderman team werden we uiteindelijk verdienstelijk 8e (van de 24 teams die meededen). Zie hieronder de uitslagen met alle details.

Afbeelding met tafel

Automatisch gegenereerde beschrijving

Wilfred

Afbeelding met gras, lucht, persoon, buiten Automatisch gegenereerde beschrijving

2e competitie wedstrijd Rotterdam

Algemeen verslag: Hans Jeronimus

Na een mooie 13e plaats tijdens de eerste competitie wedstrijd in Eijsden, een ploegentijdrit over de afstand van een 1/8, stond vandaag de 2e wedstrijd op het programma. Een dubbel sprint, er wordt (375m 🏊‍♀️ 10km🚴 2,5km 🏃 en dan weer 375m 🏊‍♀️ 10km🚴 2,5km 🏃).

Voor de Punderman stonden vandaag Henk Ruijssenaars, Dirk van de Ven, Hans Jeronimus en Wilfred van Heugten aan de start.

Afbeelding met gras, lucht, persoon, buiten

Automatisch gegenereerde beschrijving

Het begon al meteen goed, 06:30 verzamelen bij de Zwembad de Schop en dan vertrekken richting Rotterdam. Onderweg nog even tussenstop voor de nodige cafeïne/koffie, en ze waren rond 09:20 daar. Na het ophalen van de startnummers werden ze verrast omdat ze tijdens het 2e zwemonderdeel hun hardloopschoenen daar achter moesten laten, waardoor ze een 2e set schoenen nodig hadden, oeps……… Er werd snel gezocht naar alternatieven, waar Dirk op sandalen ging lopen, wat Wilfred van plan om terug te lopen om de schoenen op te halen. Gelukkig werd hij tijdens de wedstrijd geholpen door een toeschouwer omdat die bereid was om zijn schoenen te verplaatsen, top!

De start van de dubbelsprint was hectisch omdat ze na 75 meter met 100 triatleten om een boei moesten gaan. Henk had al meteen een pitstart en kwam als 8e uit het water, maar Hans, Wilfred en Dirk volgde snel. Tijdens de hele wedstrijd kon Henk mooi van voren meedraaien en finishte hij uiteindelijk als 5e. Tijdens de eerste ronde ging Dirk langs Wilfred en Hans en kan daardoor finishen als 2e punderman op een mooie 36e plaatst. 3 minuten later finishte Hans als 46e en Wilfred als 78e.

Uiteindelijk finishte Henk, Dirk, Hans en Wilfred als 8e van de 25 teams, waardoor zij 2 plaatsen opschuiven in het klassement, namelijk 11e. De volgende wedstrijd is op 21 augustus in Leiderdorp zal een sprint afstand zijn.

Afbeelding met tafel

Automatisch gegenereerde beschrijving

Triathlon Rosmalen 19-06-2022

Verslag: Daniel Kiewiet

Extra bidonnen met water en electrolyten zaten al in mijn tas. Maar het contrast met de 34 graden van de dag ervoor kon bijna niet groter. Onderweg naar Rosmalen hadden we al een paar kleine regenbuien gehad, maar eenmaal daar aangekomen kwam het met bakken uit de hemel… Naarmate de start dichterbij kwam, werd het weer langzaam maar zeker wat beter. Enkele zonnestralen wisten zelfs het grijze wolkendek te doorbreken terwijl de eerste groepen te water gingen.

Inmiddels liep de spanning bij mij al aardig op, gezien het voor mij de allereerste (Sprint)triathlon was. Wat mij vooral opvalt, is dat een triathlon toch minder een individuele sport is dan ik dacht. De triathlon zelf natuurlijk wel, maar de aanloop, de reis, het inchecken, het klaarleggen, zijn allemaal dingen die veelal gezamenlijk gebeuren. Dit gaf mij in ieder geval een geruststellend gevoel.

Zwemmen:

Meteen de eerste les van vandaag, vooraan starten is niet handig, maar helemaal achteraan zeker ook niet. In het water heb ik een tijd lang moeite gehad om me tussen alle schoolslagzwemmers uit te wringen. Alleen op het einde lukte dat en kon ik eindelijk de rust in mijn slag vinden. De wisselzone verloopt voor mij eigenlijk heel soepel (behalve dan dat extra shirtje, dat ik niet aankrijg en uit frustratie maar weer terug in de tas gooi). Eenmaal met de fiets in de hand, krijg ik nog wat mooie aanmoedingen van mede Pundermannen die hun opwachting maken voor de kwart triathlon, voordat ik de wisselzone verlaat en met de fiets aan de slag kan.

Fietsen:

Bijna direct vanuit de wisselzone merkte ik al dat de wind tegen was. Het drinken heb ik hierdoor maar even uitgesteld totdat mijn hartslag het toeliet. Het vinden van het juiste ritme kost mij nog wat moeite in het begin, maar zeker nadat de wind in de rug draait gaat de snelheid met sprongen vooruit. Toch jammer dat de stukken wind mee altijd zo kort lijken te duren. Doordat het parcous wat rare bochten maakt, is er ook een 2de stuk wind tegen. Waar ik, om nog wat energie te sparen voor het hardlopen besluit wat lichter te schakelen en wat meer omwentelingen te maken. Dit lijkt goed te werken en ik begin zowaar hier en daar wat mensen in te halen. Voor ik het weet ben ik alweer bij de wisselzone. Ik besluit geen risico te nemen en rustig uit te klikken en af te stappen, waarna ik mijn spullen weer ga opzoeken. De schoenen zijn snel gewisseld evenals de nummerband. Alweer zijn daar de mooie aanmoedigingen en snel ik mij naar de uitgang van de wisselzone.

Hardlopen:

Zeker niet mijn beste onderdeel, dus rustig beginnen en een tempo kiezen dat ik vol kan houden. Dat was het moto. Terwijl de zon inmiddels volledig is doorgebroken, geniet ik oprecht van het eerste deel van de loop. De finish komt steeds dichterbij en ik merk dat ik daar ook wel aan toe ben. Als ik de laatste kilometer in ga, pers ik nog even het laatste beetje energie uit de benen en kan ik zowaar nog een sprintje naar de finish trekken. Daar staan de andere (veel snellere) Pundermannen van sprint op mij te wachten en wordt ik met luid gejuich onthaalt. Wat een geweldige ervaring was dit. De tijd is niet helemaal wat ik gehoopt had, maar dat laat in ieder geval voldoende ruimte voor verbetering.

Inmiddels was het mijn beurt om de andere Pundermannen aan te moedigen rond de wisselzone. Het meedoen en de finish halen is natuurlijk al geweldig, maar ik zie/ hoor dat sommmige van ons die ervaring nog wat proberen te verrijken. Zoals bijvoorbeeld Jos, die een mooie PR neerzette en voor de kwart voor het eerst onder de 3 uur binnen kwam.

Of Bart die aan andere triathleten materiaal voor moest vragen omdat hij lekgereden had (en die gelukkig ook kreeg, de gehele wissel overigens nog steeds in 9 minuten). Of Rene die tijdens het lopen last van zijn hamstring kreeg, maar toch door bleef gaan.

Voorlopig ga ik eerst even nagenieten van mijn eerste sprint triathlon. Terwijl ik dit zeg, merk ik dat mijn gedachten alweer richting September gaan, als voor mij de High Tech Eindhoven triathlon op de planning staat. Ik hoop weer met net zo’n enthousiaste groep Pundermannen van start de kunnen gaan.

Zandvoort: 12-06-2022.

Verslag: Dirk van de Ven

Punderman on tour: DTS GrandPrix Zandvoort.

06.30 uur vertrek naar de Dutch Triatlon Series GrandPrix Zandvoort. Een Olympic Distance wedstrijd bestaande uit 1,5 km zeezwemmen, 40 km F1 circuit fietsen en 10 km offroad om het F1 circuit rennen.

In Zandvoort aangekomen werd het mij snel duidelijk dat het geen NTB wedstrijd is. Gemoedelijk, supporters in de transitiezones. Gezelligheid. Top!

Spullen klaargelegd in de 2 transitiezones, 1 nabij het strand (van zwem naar fiets) en 1 in de Arie Luyendijkbocht op het F1 circuit (van fiets naar loop).

Zwemmen:

11 uur de zwem start met vooraf briefing.

“750 m richting Zandvoort keren en dan weer terug. Windkracht 4, eb, veel zandbanken en tegenstroming op de terugweg. Golven zijn 2,5 meter hoog. Uhm, succes en geniet ervan!”

Inderdaad het was een heftige tocht, flinke golven, veel zandbanken, diverse mondspoelingen en slecht zicht. Na het keerpunt om de waterscooter, wel een fijn tweede stuk gezwommen. Een hel(s)e ervaring rijker. Mijn eigen meting kwam op 1911 meter uit.

Uit het water lopen met de flinke golven was een hele belevenis. De route naar Transitie 1 bestond uit; het strand over, de duin op, om de T-zone heen en in de T-zone weer geheel terug lopen naar de fiets die 50 meter voor de Bike-out stond. Al met al bijna 500 meter! Pak uit, helm op, schoenen aan, startnummer om en al de overige spullen netjes in een vuilniszak achterlaten.

Fietsen:

Fietsen op hét F1 circuit van Nederland. 1 aanloopronde en 8 volledige rondjes racen op 2 wielen, aangedreven door een lichamelijke motor. Prachtig asfalt, mooie bochten en alles volle bak fietsen. Remmen niet nodig. Je ziet het bijna niet op TV maar wat een hoogteverschillen zitten erin. Alleen het rechte stuk is “vlak”, de rest alleen maar op en af. Door de Tarzanbocht gevlogen begint een lichte klim over de Gerlachbocht naar het mooiste punt op de route. De Hugenholzbocht is fantastich, je duikelt naar beneden om daarna op volle snelheid tegen een muurtje van 18% op te moeten klimmen. Deze bocht loopt verder omhoog naar de Hunserug en de Slotemakersbocht. Dus blijven klimmen à 3-4%.

Richting de Mastersbocht komt de tegenwind in het spel. Nog even wind in de rug om dan vol de wind op kop te krijgen. Vanaf bocht 10 tot de Hans Ernst bochten is het omhoog en wind tegen. Volle bak ertegenaan! Heerlijk. Voor bocht 13 ligt de tijdmat, PIEP, nog 8x en dan T2 in! Maar de befaamde Arie Luyendijk bocht volgt nog. Een helse oplopende kombocht. Inhalen betekent een metertje hoger fietsen dan jouw medestrijder, om dan de kom af te zakken en een dot snelheid mee te pakken om op het rechte stuk op de grote plaat volle snelheid te halen. Joepie nog 8 keer!

De hele tijd genoten van de fijne wegen, de mooie bochten en het klimwerk. Aanrader, niet met de auto of motor maar gewoonweg op de fiets over het parcours!

Lopen:

Tijdens ronde 7 van het fietsen, toch een snelle gedachte naar het laatste gedeelte van de triatlon. Een beetje sparen voor het hardlopen, toch? NOT, gewoon volle bak doorgetrokken en het lopen zien we wel.

Na 300 meter aanhobbelen het eerste klimmetje langs de Tarzanbocht. Compleet in het rood, zware benen etcetera! Positief blijven en aan het hardlopen blijven, niet gaan wandelen. Gelukt! 200 meter verder de volgende duin, aiaiaiai. En weer de volgende en de volgende. Wat we op de fiets tegenkwamen, komen we nu weer tegen! Ffe niet genieten…

Het is een prachtige gravelroute rondom het circuit. Al rondkijkend (afleiding doet wonderen) toch in een lekker ritme gekomen. Geen toptijd voor vandaag, maar proberen te genieten van de omgeving. Eerste ronde was hels, daarna een “relaxte” 2e ronde gelopen. Achteraf toch wel van genoten, vooral ook omdat de omgeving zo mooi is.

Statistieken:

 Afstand (km)Tijd (u:m:s)Gem. tempo 
Zwemmen (zee)1.500.33.472.15 / 100m 
Fietsen38.701.00.4838.2 km/h 
Lopen900.46.125.04 / km 
Eindtijd OD(Inclusief 2x transitie)02.26.08
  • 41e van de 619 deelnemers aan de OD.
  • 40e van de 516 mannelijke deelnemers aan de OD.
  • 14e van de 143 mannen in mijn leeftijdscategorie 40-49.

Tot de volgende!

Groet,

Dirk van de Ven.

WK OD voor militairen

Verslag Henk Ruijssenaars

Wat een week, wat een ervaring.

Het Wereld kampioenschap Olympic distance (OD) triathlon voor militairen (Met de profs /ITU-WTC-Long distance)

Het was mijn eerste eerste Wk voor militairen en ik wist niet precies wat ik er van kon verwachten. Eenmaal geland in de zinderde hitte van de Spaanse badplaats Aguilas, zijn we op de sneltrein gestapt.

Van briefing, opening ceremonie, trainen om het lichaam weer te activeren na de lange reis, tot verkennen van het parcours wat speciaal was aangelegd voor het WK. Na de briefing werd dan ook al snel duidelijk dat het niveau van de concurrentie erg hoog was, dit door de bekende namen binnen het internationale triathlon veld die aanwezig waren.

Zoals ik al zij, had ik niet echt verwachtingen voor de wedstrijd, maar bij aankomst wordt snel duidelijk dat het heel zwaar ging worden door de hitte, de hoogtemeters van het parcours en de concurrentie. Door de chef de equipe zijn de snelste van de ploeg opgesteld voor 2 wedstrijden de OD individueel en de Mixed relay waaronder ik dus ook viel.

Donderdag stond de Olympic distance: 1,5km zwemmen 40 fietsen en 10 km rennen op het programma. Het was intussen al lekker warm geworden en daardoor was de zee ook opgewarmd tot boven de 21 graden. Dit hield in dat er niet gezwommen mocht worden met wetsuit, daardoor zouden de wat slechtere zwemmers hier een nadeel van kunnen hebben, waaronder ik.

Na het zwemonderdeel ben ik rap op de fiets gesprongen, om aansluiting te krijgen bij een groepje, om vanuit daar de inhaal slag te kunnen maken naar voren. Een klein uurtje later kwam ik van de fiets en kon ik het laatste gedeelte afronden, de 10 km. Om met een eindtijd van 2uu11 te finishen.

Ondanks de blessure die ik had aan mijn schouders, ben ik toch kunnen starten. Ik ben dan ook erg tevreden met het resultaat. en heb alles kunnen geven wat er op dit moment in zat.

44ste overal tijdens de OD triathlon van de 90 deelnemers  en 2e Nederlander, dit is best speciaal aangezien je nu niet start na de profs, maar onderdeel bent van de profs tegelijk in 1 veld, waar je normaal nooit met deze klasse mee mag doen ITU/WTC.

De dag erna was er geen rust, maar de wekker die ging weer om 0500, dit om je klaar te maken voor de team relay, een zeer snelle wedstrijd waar ieder team 2 mannen en 2 vrouwen opstelt die als estafette starten.

Deze wedstrijd is kort maar erg heftig 300m zwemmen 5km fietsen en 1,7 rennen. Dit allemaal gebeurt ongeveer voor de snelste in 15a 17m minuten tot andere die er 23 minuten over doen..

Je gaat gelijk in het rood en hersteld niet meer tijdens de wedstrijd. Deze vorm van wedstrijd was nieuw voor het WK maar is bij iedereen erg goed bevallen.

Door de snelheid is het heftig maar ook spectaculair. We hebben  met deze wedstrijd dan ook het WK afgesloten met een 11e plek op de team relay en in het algemene klassement zijn we 8ste geworden als team.

Met deze resultaten waar we allen erg blij, we hebben een super week gehad waarin we nieuwe internationale vriendschappen hebben kunnen maken en veel plezier hebben gehad.

Overal dus zeer tevreden als atleet van de nationale militaire ploeg, maar ook leuk als lid van Punderman triathlon groep uit Asten Nederland te mogen vertegenwoordigen op dit internationale strijdveld.

Nu ga ik  herstellen en klaar maken voor het Nederlands Militair kampioenschap over 2 weken en voorbereiden op volgend jaar, het WK in Frankrijk.