Verslag: Bart Berkvens

Wat is er eerst de kip of het ei, de vakantie of de triathlon? Dit keer de vakantie, op familie bezoek bij broer Ruud in Bangkok, vanuit daar een rondreis Thailand. Lang geleden had ik ooit eens gehoord dat deze wedstrijd tot de 10 mooiste ter wereld behoorde. Datum paste precies, dus fiets gehuurd en inschrijving gedaan. 

Met een gemiddelde temperatuur van 30 graden, kan de wetsuit in de kast blijven, en verder is weinig nodig: 2x schoenen, petje en mijn Punderman tripak.

Met 1200 deelnemers (uitverkocht) is het een grote wedstrijd hier, met daags vtv inchecken, officiële briefing en veel internationale deelnemers.

Start is om 6.30 smorgens, ivm de tropische warmte. Iedere 5 sec 8 deelnemers de zee in gaat vlot, zwemmen gaat soepel, ik zwem er veel voorbij, na 1200 mtr het strand op, en aan de andere kant van het strand de laguna in, bah dit water is vies zwart en erg warm… gelukkig maar 600 mtr en aan de ander kant eruit, onder de sproeier door en mijn fiets zoeken. 

Een mooie Merida, online gevonden, zit lekker en rijd prima, en al snel heb ik mijn draai te pakken. Tijdens de briefing is gezegd dat er een tweetal lelijke klimmen van ruim 20% aan het einde zitten, dus ik start rustig, drink veel en geniet van de klassen schoolkinderen die langs het parcours staan te klappen.

Van dat klimmen is geen woord gelogen; langs de kustrotsen steil omhoog. Veel deelnemers moeten eraf, maar ik kan net door blijven trappen. Kurt heeft een goede fiets geleverd met een licht verzet!

De weg naar beneden is gevaarlijk (tijdens de verkenning heeft iemand zijn sleutelbeen gebroken), dus ik doe rustig aan, ik heb tenslotte vakantie.

Dan zit de 55 km erop en moet  er alleen nog gelopen worden. Inmiddels is het 9 uur geweest en begint het warm te worden (30 graden/80% luchtvochtigheid), iedere km zijn er water, sportdrank en sponzen gedoopt in ijswater, hier maak ik dankbaar gebruik van. 

Mijn lichaam geeft duidelijk aan dat de warmte te veel is dus ik moet een paar tandjes terug. Zeker het stuk over de golfbaan in de volle zon is heftig. Gelukkig is er publiek; Ingrid, Anna, Sam en mijn broer Ruud staan langs de kant. De finish is heerlijk, iedereen wordt benoemd door de speaker, ‘Bart uit Nederland’ zorgt ervoor dat ik na 12 km lopen met een big smile over de finish kom. Dit was er eentje om nooit te vergeten!!

Netto eindtijd 3:46:16

https://www.sportstats.asia/display-results.xhtml?raceid=117468&status=results&bib=236

Verslag: Marte Timmermans

Vandaag stond de 1/8 op het programma van Henk, Els, Wilfred, Anne en ikzelf Marte. De start was pas om 18.15 dus er was genoeg tijd voor de debutanten om zich zenuwachtig te maken: de eerste triathlon voor onze ster der Quadrathlon Anne en de eerste voor mij als eindelijk Punderman-lid. Els was blij om er na haar blessureleed er weer bij te zijn. Ruim op tijd vertrokken we richting Oirschot zodat we het hele reilen en zeilen van te voren goed konden bestuderen.  De spulletjes lagen allemaal klaar en ondertussen waren Ton en Michel met dochters ook gekomen om ons extra support te geven. 

Het parcours was geweldig leuk: Zwemmen (575m) in het Wilhelminakanaal, Fietsen (20km) autovrij richting Henks kazerne en lopen door het prachtige centrum van Oirschot waar het gezellig druk was en de terrassen vol zaten. We hadden er allemaal veel zin in om het kanaal in te gaan en te gaan knallen. Watertemperatuur was 23 graden, geen wetsuit en een lijn midden in het kanaal: Het lag dus goed vol en achteraf vertelde Henk dat het ook erg druk was tegen de startlijn. Er waren er dus meer die er zin in hadden. Bovendien zagen we dat het deelnemersveld redelijk sterk was. Van te voren probeerde ik in te schatten waar ik zelf het beste kon starten zodat ik op mijn eigen tempo kon zwemmen en niet teveel opgehouden zou worden. Daar kwam de eerste 100 meter dus helemaal niks van terecht. Het leek wel op een potje Japans worstelen in het water, maar uiteindelijk lag ik waar ik wilde zijn en kon lekker doorzwemmen. 

Na de wissel sprongen we op de fiets voor 2 ronden van 10 km. Deze was autovrij en alleen maar rechtdoor met het keerpunt bij de kazerne en geheel door de Oirschotse Heide. Daardoor kon iedereen lekker tempo maken. Voor Wilfred en mij is zwemmen het beste onderdeel wat tot gevolg heeft dat we tijdens het fietsen door  veel mensen ingehaald worden. Dat begon al toen ik amper het Parc Fermée had verlaten: Anne had een super wissel en rende me met haar fiets voor het MyLaps meetpunt al voorbij. Henk heb ik helemaal niet kunnen zien want die reed gemiddeld 39 km/uur. Zelf haalde ik aangemoedigd door Ton en Michel de 30 gemiddeld en zat ik er lekker in. 

De wissel na het lopen ging al een stuk beter en we vertrokken richting het centrum van Oirschot waar we 2 ronden door het centrum liepen. Eerst de brug over en daarna kwamen we door allerlei gezellige straatjes waar het vol stond met toeschouwers. Ook de terrassen zaten vol en zelfs een dweilorkest zorgde ervoor dat we allemaal gingen zweven. Els genoot zoals altijd van haar wedstrijd, aangemoedigd door de speaker die omriep dat ze de oudste deelneemster was maar toch pas 40 jaar! Wilfred was sowieso lekker op dreef want dit was z’n derde triathlon binnen een maand. Henk kwam, ondanks een lichte blessure, uiteindelijk als 5^e man over de finish en Anne tijdens haar allereerste triathlon als 7^e. Een mooie prestatie! Zelf was ik erg tevreden. Werd ik in Berkendonk tijdens het lopen nog door alles en iedereen ingehaald, nu kon ik op het laatst nog extra gas geven en er nog een eindsprintje uithalen. Bij de finish wachtte de beloning: water en een medaille.  

Natuurlijk waren we allemaal vol van onze eigen prestatie maar toch ook van de organisatie en de sfeer van dit evenement. We hebben ons dan ook voorgenomen om volgend jaar nog meer Pundermannen mee te nemen naar deze wedstrijd. Lekker dichtbij, compact, goed georganiseerd en heel veel sfeer! 

Uitslagen:
Triathlon Het Groene Woud | Oirschot | 02-07-2022 (mylaps.com)

Zaterdag 25 juni.

Persoonlijk verslag Wilfred.

Op zaterdag 25 juni stond de 2^e wedstrijd op het programma voor de 4^e divisie zuid. We vertrokken om 6.30 vanaf De Schop met ons vieren (Dirk, Henk, Hans en Wilfred) en we hadden de luxe dat we met de bus van Hans konden gaan. Alle spullen passen erin en we kunnen lekker kletsen gedurende de 1.5 uur durende reis naar Zevenhuizen waar de wedstrijd plaats zou vinden.

Henk was de dag van tevoren als 2^e geëindigd tijdens het NK voor militairen op de olympische afstand en was dus in bloedvorm. Na een tussenstop om een lekker bakkie koffie te scoren arriveerden we om 8.30 bij het wedstrijdterrein. Een mooie locatie waar normaal gesproken geroeid wordt en waar een centraal gelegen parc ferme was aangelegd. Later die dag zou ook het NK hier plaatsvinden.

Na aanmelding gingen we ons voorbereiden voor de 2x 1/16 afstand (2x 375m zwemmen, 10km fietsen, 2.5km lopen) en hier kwam het eerste probleem naar voren. Doordat we alle onderdelen 2 keer moesten doen was aangegeven dat er 2 paar loopschoenen nodig waren. Dirk had een paar “hardloop sandalen”, Hans had 2 paar loopschoenen, Henk scoorde een paar elastieken voor zijn Nike’s en ondergetekende (maar 1 paar schoenen bij zich) zou onderweg nog naar een oplossing moeten zoeken hoe dit op te lossen.

Om 9.30 klonk het startschot en vertrokken we met een waterstart voor de 1^e 375m zwemmen. Mijn zwemgedeelte ging lekker met lange Franse slagen en goed doorhalen (goede tips van Jos & Rene!). Dit resulteerde in een 19^e zwemtijd van de 101 deelnemers en zag Hans een paar seconden voor mij uit het water gaan. Hierna volgde een 200m loop over het asfalt (niet fijn met blote voeten) en kon ik aan het fietsgedeelte beginnen.

Het fietsgedeelte was 2 ronden van 5 km en hier werd weer duidelijk dat fietsen mijn mindere onderdeel is. De ene na de andere atleet kwam voorbij; de een nog harder dan de ander. Ondanks dat het een stayerwedstrijd was lukte het mij niet om aan te haken en moest ik alles helaas alleen doen. Na een kleine 22 minuten fietsen kon ik aan het 1^e loopgedeelte van 2.5 km beginnen. Dit ging voorspoedig en kon het met een gemiddelde afleggen van 12km/h.

Ik had onderweg over mijn “2^e paar loopschoenen” nagedacht en zou deze eerst plaatsen bij de plaats waar ik voor de 2^e keer uit het water zou komen. Dit betekende echter dat ik 50 meter van het parcours af zou moeten. Toen ik dit vroeg aan een van de officials zei hij: Geef ze maar en mij en ik zet ze er wel neer voor je. Ik bedankte de “super official” en begon aan mijn 2^e 1/16 triatlon. Ook deze ging voorspoedig en kon na 1.5 uur finishen met een tevreden 78^e plaats.

Als Punderman team werden we uiteindelijk verdienstelijk 8^e (van de 24 teams die meededen). Zie hieronder de uitslagen met alle details.

Wilfred

Algemeen verslag: Hans Jeronimus

Na een mooie 13^e plaats tijdens de eerste competitie wedstrijd in Eijsden, een ploegentijdrit over de afstand van een 1/8, stond vandaag de 2^e wedstrijd op het programma. Een dubbel sprint, er wordt (375m 🏊‍♀️ 10km🚴 2,5km 🏃 en dan weer 375m 🏊‍♀️ 10km🚴 2,5km 🏃).

Voor de Punderman stonden vandaag Henk Ruijssenaars, Dirk van de Ven, Hans Jeronimus en Wilfred van Heugten aan de start.

Het begon al meteen goed, 06:30 verzamelen bij de Zwembad de Schop en dan vertrekken richting Rotterdam. Onderweg nog even tussenstop voor de nodige cafeïne/koffie, en ze waren rond 09:20 daar. Na het ophalen van de startnummers werden ze verrast omdat ze tijdens het 2^e zwemonderdeel hun hardloopschoenen daar achter moesten laten, waardoor ze een 2^e set schoenen nodig hadden, oeps……… Er werd snel gezocht naar alternatieven, waar Dirk op sandalen ging lopen, wat Wilfred van plan om terug te lopen om de schoenen op te halen. Gelukkig werd hij tijdens de wedstrijd geholpen door een toeschouwer omdat die bereid was om zijn schoenen te verplaatsen, top!

De start van de dubbelsprint was hectisch omdat ze na 75 meter met 100 triatleten om een boei moesten gaan. Henk had al meteen een pitstart en kwam als 8^e uit het water, maar Hans, Wilfred en Dirk volgde snel. Tijdens de hele wedstrijd kon Henk mooi van voren meedraaien en finishte hij uiteindelijk als 5^e. Tijdens de eerste ronde ging Dirk langs Wilfred en Hans en kan daardoor finishen als 2^e punderman op een mooie 36^e plaatst. 3 minuten later finishte Hans als 46^e en Wilfred als 78^e.

Uiteindelijk finishte Henk, Dirk, Hans en Wilfred als 8^e van de 25 teams, waardoor zij 2 plaatsen opschuiven in het klassement, namelijk 11^e. De volgende wedstrijd is op 21 augustus in Leiderdorp zal een sprint afstand zijn.

Verslag: Daniel Kiewiet

Extra bidonnen met water en electrolyten zaten al in mijn tas. Maar het contrast met de 34 graden van de dag ervoor kon bijna niet groter. Onderweg naar Rosmalen hadden we al een paar kleine regenbuien gehad, maar eenmaal daar aangekomen kwam het met bakken uit de hemel… Naarmate de start dichterbij kwam, werd het weer langzaam maar zeker wat beter. Enkele zonnestralen wisten zelfs het grijze wolkendek te doorbreken terwijl de eerste groepen te water gingen.

Inmiddels liep de spanning bij mij al aardig op, gezien het voor mij de allereerste (Sprint)triathlon was. Wat mij vooral opvalt, is dat een triathlon toch minder een individuele sport is dan ik dacht. De triathlon zelf natuurlijk wel, maar de aanloop, de reis, het inchecken, het klaarleggen, zijn allemaal dingen die veelal gezamenlijk gebeuren. Dit gaf mij in ieder geval een geruststellend gevoel.

Zwemmen:

Meteen de eerste les van vandaag, vooraan starten is niet handig, maar helemaal achteraan zeker ook niet. In het water heb ik een tijd lang moeite gehad om me tussen alle schoolslagzwemmers uit te wringen. Alleen op het einde lukte dat en kon ik eindelijk de rust in mijn slag vinden. De wisselzone verloopt voor mij eigenlijk heel soepel (behalve dan dat extra shirtje, dat ik niet aankrijg en uit frustratie maar weer terug in de tas gooi). Eenmaal met de fiets in de hand, krijg ik nog wat mooie aanmoedingen van mede Pundermannen die hun opwachting maken voor de kwart triathlon, voordat ik de wisselzone verlaat en met de fiets aan de slag kan.

Fietsen:

Bijna direct vanuit de wisselzone merkte ik al dat de wind tegen was. Het drinken heb ik hierdoor maar even uitgesteld totdat mijn hartslag het toeliet. Het vinden van het juiste ritme kost mij nog wat moeite in het begin, maar zeker nadat de wind in de rug draait gaat de snelheid met sprongen vooruit. Toch jammer dat de stukken wind mee altijd zo kort lijken te duren. Doordat het parcous wat rare bochten maakt, is er ook een 2^de stuk wind tegen. Waar ik, om nog wat energie te sparen voor het hardlopen besluit wat lichter te schakelen en wat meer omwentelingen te maken. Dit lijkt goed te werken en ik begin zowaar hier en daar wat mensen in te halen. Voor ik het weet ben ik alweer bij de wisselzone. Ik besluit geen risico te nemen en rustig uit te klikken en af te stappen, waarna ik mijn spullen weer ga opzoeken. De schoenen zijn snel gewisseld evenals de nummerband. Alweer zijn daar de mooie aanmoedigingen en snel ik mij naar de uitgang van de wisselzone.

Hardlopen:

Zeker niet mijn beste onderdeel, dus rustig beginnen en een tempo kiezen dat ik vol kan houden. Dat was het moto. Terwijl de zon inmiddels volledig is doorgebroken, geniet ik oprecht van het eerste deel van de loop. De finish komt steeds dichterbij en ik merk dat ik daar ook wel aan toe ben. Als ik de laatste kilometer in ga, pers ik nog even het laatste beetje energie uit de benen en kan ik zowaar nog een sprintje naar de finish trekken. Daar staan de andere (veel snellere) Pundermannen van sprint op mij te wachten en wordt ik met luid gejuich onthaalt. Wat een geweldige ervaring was dit. De tijd is niet helemaal wat ik gehoopt had, maar dat laat in ieder geval voldoende ruimte voor verbetering.

Inmiddels was het mijn beurt om de andere Pundermannen aan te moedigen rond de wisselzone. Het meedoen en de finish halen is natuurlijk al geweldig, maar ik zie/ hoor dat sommmige van ons die ervaring nog wat proberen te verrijken. Zoals bijvoorbeeld Jos, die een mooie PR neerzette en voor de kwart voor het eerst onder de 3 uur binnen kwam.

Of Bart die aan andere triathleten materiaal voor moest vragen omdat hij lekgereden had (en die gelukkig ook kreeg, de gehele wissel overigens nog steeds in 9 minuten). Of Rene die tijdens het lopen last van zijn hamstring kreeg, maar toch door bleef gaan.

Voorlopig ga ik eerst even nagenieten van mijn eerste sprint triathlon. Terwijl ik dit zeg, merk ik dat mijn gedachten alweer richting September gaan, als voor mij de High Tech Eindhoven triathlon op de planning staat. Ik hoop weer met net zo’n enthousiaste groep Pundermannen van start de kunnen gaan.